Logopedie voor kinderen met cerebrale parese

Kinderen met cerebrale parese vaak geconfronteerd met communicatievraagstukken in het uiten van hun eigen en het begrijpen van de verbale en non-verbale boodschappen van anderen. Een logopedist, ook wel bekend als een logopedist, werkt samen met de bevolking de beoordeling van hun behoeften en het ontwerpen van het plan voor de logopedie. Logopedie Plannen

Spraak
en taal therapie plannen zal zich richten op de volgende gebieden van communicatie: Leren om te spreken en zo duidelijk als ze kan spreken, begrijpen van taal in het gesproken en geschreven woord; leren teken taal en het gebruik van gebarentaal om te communiceren met of zonder gesproken woord;. problemen met het beheersen van de spieren in de mond en de keel die het drinken van invloed zijn, voeden en slikken

meeste kinderen
met cerebrale parese hebben een multidisciplinair team dat bestaat uit artsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, hulpverleners, leraren, maatschappelijk werkers en andere teamleden als dit nodig wordt geacht. Deze teamleden richten zich op alle gebieden van het leven van het kind om het hoogste niveau van de onafhankelijkheid van het kind kan bereiken brengen. Als het team bijeen om de voortgang of in sommige gevallen het gebrek aan vooruitgang te bespreken, het kind in staat is om de logopedist te ontmoeten om te beslissen of het kind in nood van hulpmiddelen om hun communicatieve vaardigheden te verbeteren. Deze hulpmiddelen kunnen toespraak vervangen als de handicap te groot is.
Apparaten Hulpmiddelen

De hulpmiddelen die vaak worden gebruikt door de logopedisten zijn gebarentaal, spraak-technieken dat symbool toespraak, steno typen programma's, communicatie-boards, en computer-assisted speech apparaten te gebruiken. Dit betekent niet dat het werk op de verbale communicatie ophoudt, in feite, betekent dit dat het individu met cerebrale parese een wijze waarop de communicatie zal hebben, terwijl de ontwikkeling van de verbale vaardigheden
. Early Intervention

Een kind met cerebrale parese kan niet in staat zijn om fysiek te verkennen zijn omgeving, en, vanwege dit gebrek aan verkenning, het kind misschien niet zo veel van zijn wereld ervaren als een niet- gehandicapt kind zou kunnen doen geweest. De exploratie helpt bij het stimuleren van de geest van het kind, die heeft aangetoond dat de meer stimulatie het kind krijgt, de meer communicatieve vaardigheden is hij in staat om voort te bouwen op zijn eigen. Logopedie kan die theorie integreren in de praktijkervaringen van communicatie en stimulatie in het leven van deze kinderen. De sleutel voor succes komt neer op hoe vroeger de interventie, de grotere kans op succes.