Leven met Hodgkin lymfoom

Hodgkin lymfoom, ook wel ziekte van Hodgkin, is een kanker van het immuunsysteem, in het bijzonder de lymfeklieren, waardoor de cellen abnormaal groeien en interfereren met het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden. Hoewel de diagnose Hodgkin lymfoom eenmaal gedragen een grimmige prognose, de US National Institutes of Health meldt dat de meeste mensen gediagnosticeerd met Hodgkin lymfoom kan worden genezen. In de tussentijd zijn er maatregelen patiënten kunnen nemen om te leven te maken met de kanker minder traumatisch. Wie krijgt het?

De American Cancer Society (ACS) meldt dat in 2009, waren er naar schatting 8510 nieuwe gevallen van Hodgkin lymfoom. Hoewel het kan toeslaan op elke leeftijd, de ACS stelt dat het meest voor bij jonge volwassenen in de leeftijd van 15 tot 40, en oudere volwassenen (boven de 55). . Kinderen en jongeren zijn goed voor 10 tot 15 procent van degenen die getroffen
Diagnose

symptomen van Hodgkin lymfoom
kunnen bevatten een of meer van de volgende: een pijnloze knobbel in de lies, onder de arm of nek, terugkerende koorts, ernstige nachtelijk zweten, onverklaarbaar gewichtsverlies, ernstige vermoeidheid, jeuk, en een hoest of ademhalingsproblemen. Omdat deze symptomen nabootsen andere ziekten en infecties, moeten een medische professional een uitgebreid lichamelijk onderzoek uit te voeren. Als ze vermoedt Hodgkin lymfoom, zal ze meestal om een ​​bloedonderzoek en /of een biopsie van vloeistof uit een gezwollen knooppunt. Aanvullende diagnostische inspanningen kan onder meer een CT-scan, MRI of PET-scan.

Zodra Hodgkin lymfoom is gediagnosticeerd, zal aanvullende tests helpen bepalen het stadium van progressie. Stages variëren van I (kanker beperkt tot een lymfeklierstation of een orgaan) helemaal naar IV (kankercellen in verschillende gedeelten van een of meer organen en weefsels, die andere lichaamsdelen).

Behandelingen

Voor de fasen I en II, kunnen patiënten een aantal rondes van lokale radiotherapie alleen anticiperen, of in combinatie met chemotherapie. Voor trappen III en IV, zullen patiënten meestal geconfronteerd cycli van chemotherapie alleen, of in combinatie met bestraling. Voor niet-reagerende of terugkerende gevallen kunnen artsen raden patiënten ondergaan een stamceltransplantatie (SCT), die zeer hoge doses chemotherapie toelaat. Patiënten moeten een ondersteuningsplan voor zowel de ontwikkeling in het ziekenhuis en toen ze voor het eerst terug naar huis.
Leven met verhoogde gezondheidsrisico's tijdens behandelingen

Omdat de patiënten zal hebben gecompromitteerd immuunsysteem tijdens hun behandelingen van kanker, die maanden kan duren, de ACS beveelt aan dat zij hun handen wassen vaak en ervoor te zorgen dat degenen die in contact komen met hen ook hun handen wassen. Ze moeten ook voorkomen dat grote drukte en mensen die ziek zijn.
Leven met de Misselijkheid en braken

De ACS adviseert iedereen die last hebben van ernstige misselijkheid of braken tijdens of na de behandeling te alert zijn zorgaanbieder, want er zijn effectieve anti-misselijkheid medicijnen beschikbaar. De ACS adviseert patiënten om grote maaltijden te vermijden; drinken vloeistoffen minstens een uur voor of na de maaltijd, eet en drink langzaam en vermijd zoete, gebakken of vet voedsel;. En klare levensmiddelen koud dus hun geur wordt geminimaliseerd


Living door Hodgkin lymfoom

De Leukemie en lymfoom Society meldt dat Hodgkin lymfoom is een van de meest geneesbare vormen van kanker. De 5-jaars relatieve overleving was 86 procent (voor 1999-2005), voor patiënten jonger dan 45 jaar oud, was het tarief 91,8 procent
Managing geestelijke gezondheid terwijl het vechten Hodgkin lymfoom
<. br>

Ondanks de hoge overlevingskansen tarief, kan een diagnose van de ziekte nog steeds angstaanjagend. CancerCompass, een website gewijd aan meer dan een kwart miljoen kankerpatiënten en hun verzorgers, suggereert dat Hodgkin lymfoom patiënten moeten met een maatschappelijk werker, counselor, psycholoog of een lid van de geestelijkheid over hun gevoelens of zorgen te spreken. Sommige oncologische centra hebben zelfs hun eigen mentale zorgprofessionals --- psychiaters of psychologen --- op het personeel om deel te nemen aan de emotionele behoeften van degenen die een behandeling ondergaan.