symptomen van angst begeleiden ook een grote verscheidenheid aan fysiologische stoornissen, zoals verwijderen van stoffen (barbituraten, alcohol, amfetaminen, cafeïne, cocaïne, nicotine, enz.) en organische angstcomplex ( .. DSM-III-R, p 113) Sterke angst en onrust veroorzaken onaangename gevoelens van terreur bleekheid van de huid, zweten, haren overeind-verwijding van de pupillen, snelle bonzen van het hart; stijging van de bloeddruk; spanning in de spieren en de toegenomen bloedstroom door hen, beven, een bereidheid om te schrikken, droogheid en strakheid van de keel en mond, beklemming van de borst en een snelle ademhaling, een zinkend gevoel in de maag, misselijkheid, wanhoop, samentrekkingen van de blaas en rectum leidt tot drang om urine en ontlasting passeren, prikkelbaarheid en een neiging om uit te halen, een sterk verlangen om te huilen, rennen, of te verbergen, moeite met ademhalen, tintelingen in de handen en voeten; gevoelens van onwerkelijke of ver weg; verlammende zwakte van de ledematen, en een gevoel van flauwvallen en vallen. Als angst of bezorgdheid gaat op voor een lange tijd, zelfs gezonde mensen worden moe, depressief, vertraagd, rusteloos, en verliezen hun verlangen om te eten. Ze zijn niet in staat om te slapen, hebben slechte dromen, en verder te voorkomen angstaanjagende situations.PD wordt gekenmerkt door het optreden van onverwachte paniekaanvallen, die zijn discrete perioden van intense vrees, angst, of gevoelens van naderend onheil. Deze aanvallen worden onderscheiden van een hoog niveau van algemene angst door hun plotselinge en onverwachte ontstaan en neiging tot stijging tot een piek, meestal binnen 10 minutes.According aan psychoanalytische theorie, angst heeft een kritisch onmisbare functie in het individuele psychische aanpassing. Angst is zowel een functie en een oorzaak. Angst wordt gegenereerd in een psychische situatie die door de overweldigende stimulatie in aanwezigheid van onvoldoende respons, en genereert psychische aanpassingen in de vorm van vervormingen en compromises.Panic aanvallen worden gedefinieerd als een snelle optreden van angst of snelle escalatie in huidige angst waarin ten minste 4 van 13 somatische of cognitieve symptomen (DSM-IV, APA, 1994). Vier of meer symptomen moeten escaleren, of zich binnen een tien minuten periode, om paniek criteria voldoen. De verschillende soorten ontsnappingen waarvan de individu leert vaak aangeduid als de verdediging van de persoonlijkheid. De aard van deze verdedigingswerken weerspiegelt de omstandigheden waaronder de persoon heeft geleefd, en de mate waarin dergelijke verdedigingen zijn effectief in het beschermen van het individu van het ervaren van angst wordt soms aangeduid als ego-sterkte. In de psychoanalytische uitzicht, kunnen alle eigenschappen van karakter en persoonlijkheid zijn primaire of secundaire verweermiddelen die, met wisselend succes, het individu te beschermen tegen anxiety.Currently, de meeste behandelmethoden met angstklachten zijn ofwel farmacologische of gedragsproblemen. De specifieke farmacologische basis van therapeutica voor angststoornissen relevant is bedekt met verschillende recente studies. Farmacologische interventie is vrij wijdverspreid binnen de psychiatrische en algemene medische gemeenschappen, maar onderzoek door Barlow (1984) gaf aan dat het bewijs van benzodiazepines in de behandeling van chronische ongerustheid is over het algemeen erg zwak. De psychoanalytische theorie van angst is niet een volledige theorie. Het hoeft niet altijd een bevredigende gehouden voor veel van de somatische verschijnselen die lijken samen te hangen met angst, en het is onvolledig in de zin dat empirische experimentele bevestigingen van veel van de gevolgen moeten nog worden verstrekt.
