Klierkoorts FAQ

Pfeiffer, ook wel bekend als klierkoorts en "kissing disease", is een virale infectie veroorzaakt voornamelijk door het Epstein-Barr virus. Hoewel een persoon van elke leeftijd kan worden beïnvloed door klierkoorts, het meest van invloed op 15 - tot 17-jarigen. De meeste mensen die getroffen zijn door de ziekte van Pfeiffer voldoende antistoffen ontwikkelen tegen het virus, die de toekomstige infecties te voorkomen. Symptomen

In de beginfase, klierkoorts veroorzaakt hoofdpijn, vermoeidheid en een zere keel, die erger worden met de tijd. Andere symptomen van de ziekte van Pfeiffer zijn: zwakte, huiduitslag, verlies van eetlust en nachtelijk zweten. De koorts duurt meestal ongeveer 10 dagen, maar andere symptomen kunnen duren tot twee maanden. Een zere keel veroorzaakt door klierkoorts algemeen niet goed reageren op antibiotica. Pfeiffer veroorzaakt ook een ontsteking van de lymfeklieren in de hals, die pijnlijk zijn. Andere minder vaak voorkomende symptomen zijn pijn op de borst, huiduitslag, hoesten, verhoogde hartslag, kortademigheid en bloedneus.
Complicaties

De meest voorkomende complicaties van de ziekte van Pfeiffer onder andere geelzucht, hepatitis en ontsteking van de milt. Als de milt wordt ook vergroot, kan het scheuren en operatie noodzakelijk. Andere complicaties zijn hemolytische anemie (laag aantal rode bloedcellen), trombocytopenie (laag aantal bloedplaatjes), ontstoken testikels en ontsteking van het hart. In zeldzame gevallen kan klierkoorts neurologische aandoeningen, zoals Bell's palsy, ataxie (verlies van spiercontrole), epileptische aanvallen, meningitis, en Guillain-Barre syndroom (spierzwakte) veroorzaken. Mensen die extreem zwak immuunsysteem (zoals HIV /AIDS-patiënten) moeten kunnen worden op een risico op het ontwikkelen levensbedreigende complicaties.
Physical Activity

Aangezien Pfeiffer veroorzaakt de milt vergroot worden, bestaat het risico dat de fysische activiteit pressie op de milt, waardoor het scheuren. De meeste mensen last hebben van vermoeidheid gedurende twee tot drie maanden en vinden het moeilijk om terug te keren naar een normale toestand van lichamelijke activiteit. Als zij zich bezighouden met fysieke activiteit te snel na de infectie, is er een kans dat de ziekte van Pfeiffer zou kunnen terugkeren. Artsen adviseren een paar weken rust, zelfs nadat alle symptomen hebben teruggetrokken.
Behandeling

Er is geen specifieke behandeling voor de ziekte van Pfeiffer. Antibiotica, antivirale medicatie en therapie met corticosteroïden zijn niet effectief bij de behandeling van de ziekte van Pfeiffer. De behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen en omvat bedrust, voldoende inname van vocht en gorgelen met zout water. Pijnstillers en koorts medicijnen, zoals paracetamol of ibuprofen, kan ook helpen.
Preventie

Pfeiffer
wordt ook wel 'kissing disease' omdat het wordt overgedragen via speeksel. Patiënten moeten fysiek contact te vermijden met andere mensen en het gebruik van afzonderlijke gebruiksvoorwerpen voor eten en drinken. Pfeiffer is besmettelijk, maar niet zo besmettelijk als de gewone verkoudheid.