Keratoconus is een niet-inflammatoire, degeneratieve aandoening van het oog, waardoor dunner en bolling van het hoornvlies. Deze bolling veroorzaakt vervorming van het hoornvlies, en een bijbehorende vermindering van de gezichtsscherpte. Hoornvlies littekens kunnen zich in meer gevorderde gevallen van de aandoening die leidt tot verdere vermindering van de visuele acuity.Patients met keratoconus rapport gevoeligheid voor licht, strepen en meerdere afbeeldingen. De aandoening wordt vaak herkend en gediagnosticeerd bij adolescente jaren en bereikt haar meest ernstige toestand in de jaren twintig en dertig. Als de aandoening van invloed op beide ogen, kan de verslechtering enorm schaden patiënten rijvaardigheid, lezen en uitvoeren van normale dagelijkse taken. In de meeste gevallen, kunnen corrigerende lenzen worden vastgesteld, zodat de patiënten om normaal te functioneren. Als de aandoening zich ontwikkelt tot een meer gevorderde staat, chirurgie is een optie, zowel via Intrastromale corneale ring segmenten of een hoornvliestransplantatie behoort tot andere procedures. Ondanks de onvoorspelbaarheid van de ziekte, keratoconus succes kan worden behandeld met weinig tot geen inbreuk patiëntenlevenskwaliteit. State-of-the-art behandelingen bekend als verknoping met riboflavine gebleken om de progressie van de ziekte ook beperken. Keratoconus lijkt te gebeuren in de hele wereld die 1 op de 1000 mensen en is de meest voorkomende aandoening waardoor dystrofie van het hoornvlies. De precieze oorzaak van keratoconus is onbekend, maar het is in verband gebracht met nadelige enzymactiviteit in het hoornvlies. Een genetische link is ook duidelijk, want er is een hoger percentage van de aandoening als familieleden zijn gediagnosticeerd met keratoconus en de progressie van de ziekte is snel in het syndroom van Down patients.In het begin, mensen met keratoconus rapporteren alleen maar wazig zien, zoals de symptomen in de vroege stadia van de aandoening zijn echt niet anders dan elke andere refractieve afwijking van het oog. Naarmate de ziekte vooruitgang, visie verslechtert, en in sommige gevallen snel. Gezichtsvermogen minder wordt op alle afstanden en nachtzicht is zeer slecht waardoor het zeer moeilijk voor patiënten om te rijden. In de meeste gevallen is er geen pijngevoel echter patiënten ervaren gevoeligheid voor fel licht, ogen en jeuk in het oog. Het meest voorkomende symptoom is eenogig polyopia, de perceptie van meerdere beelden of spookbeelden achtige beelden. Het effect is het duidelijkst merkbaar bij een hoge veld contrast of licht op donkere achtergronden. Patiënten met kerotoconus ervaring zien van veel beelden van hetzelfde punt soms verspreid in ongeorganiseerd, willekeurige patronen. Andere symptomen van de aandoening zijn strepen en overmatig gloeiende rond lichtbronnen. De eerste stap bij de diagnose gewoonlijk begint met of oogarts, optometrist of arts beoordeling van de patiënten medische geschiedenis door beoordeling van eerdere visuele symptomen, oogziekten en familiegeschiedenis. Vervolgens wordt een oog grafiek gebruikt om de gezichtsscherpte van de patiënt te bepalen en vervolgens meten van de cornea wordt uitgevoerd om de kromming van de cornea te bepalen. Een meting van de cornea wordt normaal gesproken met ofwel een keratometer of retinoscopie afhankelijk van de ernst en progressie van de ziekte. Als keratoconus vermoeden verder onderzoek worden vereist, zoals een spleetlamp onderzoek van de cornea of Keratoscope, om te bepalen of de ziekte aanwezig door het bepalen van de exacte topografie of kromming van de cornea.If vroeg ontdekt is, kan worden behandeld met keratoconus bril of zachte contactlenzen aan de milde astigmatisme die optreedt corrigeren. Naarmate de ziekte voorschotten, bril of zachte contactlenzen kan niet langer voorzien in een bevredigende mate van gezichtsscherpte voor patiënten, en de meeste optometristen zullen verhuizen naar het voorschrijven van stijve contactlenzen, bekend als rigide gas-permeables of RGPs. RGP lenzen zorgen voor een goed niveau van visuele correctie, maar de progressie van keratoconus niet stoppen. Sclerale lenzen worden soms voorgeschreven voor gevallen van geavanceerde of zeer onregelmatig keratoconus, deze objectieven samen een groter deel van het oppervlak van het oog en kan daarom verbeterde stabiliteit bieden. Echter, een zachte lens de neiging heeft om te voldoen aan de conische vorm van het hoornvlies door keratoconus. De aandoening zal vorderen in een percentage van patiënten op een punt waar oogcorrectie met de bovenstaande methoden niet meer mogelijk is. Chirurgische opties beschikbaar. Een hoornvliestransplantatie is een chirurgische optie en keratoconus is de meest voorkomende grond voor deze procedure. Penetreren keratoplastiek of een hoornvliestransplantatie, vereist dat de chirurg te enten de donor hoornvlies aan de bestaande oogweefsel. Het hoornvlies heeft geen rechtstreekse bloedtoevoer, dus er is geen behoefte aan een bloedgroep spel. De herstelperiode kan vier tot zes weken en slaagkans schommelt rond 95% waardoor het de meest geprefereerde optie bij het stabiliseren van keratoconus. Andere procedures omvatten corneale ring segmenten inserts, hoornvliescollageen verknoping met riboflavine, radiale keratotomie of LASIK refractieve chirurgie, DALK transplantaties en Epikeratophakia.
