Interventie Methoden voor Stotteren

Stotteren is grotendeels het gevolg van genetische en neurofysiologische factoren waarop patiënten hebben weinig controle, maar er zijn een verscheidenheid van behandelprogramma's die helpen stotteraars omgaan met hun spraak problemen. De meeste behandelingen nemen een geïntegreerde aanpak met interventiemethoden die cognitieve, emotionele, taalkundige en motorische gedrag adres stotteraars '. Geen drugs zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor de behandeling van stotteren, hoewel sommige stotteraars hebben gebruikt anti-angst medicatie om de ernst van hun aandoening te verminderen. Speech Omscholing

Een interventiemethode
gebruikt voor de behandeling stotteren is een vorm van fysiotherapie die de vocale spieren richt. Terwijl elke logopedist gebruikt iets andere technieken, de meeste hulp stotteraars veranderen de timing van hun spraak en verander de hoeveelheid spierspanning dat gaat in het produceren van woorden. Logopedisten, net als anderen die betrokken zijn bij stotteren behandeling, niet gericht op een stotteren volledig uit te roeien, maar om te helpen stotteraars effectief te communiceren. Geen bekende remedie bestaat voor stotteren.
Ontspanning Technieken

Een ander doel van de interventie therapie is om te helpen stotteraars ontspannen wanneer ze spreken, want angst kan veroorzaken stotteren en maken het moeilijker om "los te" krijgen tijdens een stotteren. Wanneer stotteraars worden beschaamd en ongemakkelijk tijdens de toespraak, hebben ze de neiging om gespannen spieren die ervoor stotteren ernstiger. Interventiemethoden moedigen stotteraars, vooral jonge stotteraars, om de conditie te accepteren en laat het niet hun gevoel van eigenwaarde in gevaar brengen. Andere benaderingen leren kalmerende technieken zoals diep ademhalen om stotteraars te houden van steeds gespannen als ze praten.
Coping Mechanisms

meeste interventieprogramma's leren stotteraars coping-technieken om hen helpen het minimaliseren van de impact van de aandoening. Deze technieken omvatten het geven van eenvoudige antwoorden op vragen, spreken in korte zinnen waar mogelijk en begunstiging van korte woorden over lange. Sommige programma's ook stotteraars leren om langzamer te spreken en om regelmatig te ademen als ze praten. De meeste programma's echter aanmoedigen stotteraars te nemen aan gesprekken en niet naar spraak helemaal mijden. Veel programma's richten zich op het behandelen van schoolkinderen die stotteren, omdat vroegtijdige behandeling heeft vaak de beste resultaten, maar behandelingsopties bestaan ​​ook voor volwassen stotteraars.