Interleukine Behandeling voor Melanoom

Interleukine-2 (IL-2) is een behandeling gebruikt voor fase III, fase IV en recidiverende melanoom. Het doel is om meer witte bloedcellen, die het immuunsysteem stimuleren genereren. Artsen kunnen combineren IL-2 met interferon voor immunotherapie. Chirurgie is vaak de eerste vorm van behandeling voor melanoma, en IL-2 en interferon kan een deel van de behandeling na de operatie. Functie

In fase III melanoom, chirurgen verwijderen vaak de tumor, maar als dit niet mogelijk is, kan de arts injecteren IL-2 in het melanoom. In stadium IV melanoom, kan een klein aantal patiënten positief reageren op IL-2, waardoor hun levensduur kunnen verlengen. Artsen soms combineren lage doses van IL-2 met interferon en temozolomide als Stap IV melanoom te behandelen.
Belang

interleukine-2 nature voorkomt in het immuunsysteem als cytokine, een boodschapper eiwit. In plaats van direct doden van tumoren, IL-2 stimuleert de groei van T-cellen en natuurlijke killer cellen, die het lichaam gebruikt om te proberen om kankercellen te vernietigen. Als een patiënt geopereerd aan een tumor te verwijderen, is er een kans op herhaling - in dit geval, kan IL-2 gedeelte van het voorschrift voor de behandeling (of, in sommige gevallen, te elimineren) wordt de kanker, althans zetten in een lange remissie.
Side Effects

IL-2 heeft wel bijwerkingen, die kunnen ernstig zijn, vooral in het geval van hoge doses. Het kan hoge toxiciteit in het cardiovasculaire, neurologische, gastro-intestinale, nier-, hematologische en hepatische systemen veroorzaken. Het kan ook leiden febriele neutropenie (een koorts die optreedt wanneer het aantal witte bloedcellen is laag) en sepsis. Terwijl de bijwerkingen van IL-2 mogen niet maken de patiënt zich beter voelt, zijn ze beheersbaar onder toezicht van een arts.
Overwegingen

Degenen die niet in aanmerking komen voor IL-2 behandeling zijn patiënten die te ziek om uit bed te komen voor lang; vereisen extra zuurstof; hebben actieve hersenmetastasen, neem steroïden, of hart-, lever-, long-, nier-of auto-immuunziekten. Elk geval is anders, hoewel, zodat patiënten met de bovengenoemde voorwaarden moeten hun arts raadplegen om te zien of ze nog in aanmerking kunnen komen voor IL-2 behandeling.
Administration

artsen toedienen IL-2 via injectie. Patiënten die in en uit het ziekenhuis kan zelf injecteren voor de behandeling - in dat geval, zouden ze de injectie onder de huid. Patiënten die in het ziekenhuis moeten blijven ontvangen IL-2 intraveneus, hetzij door continue infusie of (zoals vaak het geval is bij hoge doses) om de paar uur.