Initiële Vruchtbaarheid Testen

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention, 11,8 procent van de Amerikaanse vrouwen in de leeftijd 15 tot 44 hebben problemen om zwanger te raken of dragen van een baby aan termijn. De American Pregnancy Association zegt onvruchtbaarheid treft 10 procent van de Amerikaanse koppels in de vruchtbare leeftijd. (Zie referenties 1 en 2) Veel van deze mensen zullen vruchtbaarheidsbehandeling zoeken. Hoewel dit proces kan ontmoedigend zijn, enige aanvankelijke vruchtbaarheid testen zijn standaard. Timing

De meest gangbare definitie van onvruchtbaarheid is het onvermogen om zwanger na een jaar van proberen of het onvermogen om zwanger te blijven. (Zie referenties 3 en 4) In overeenstemming met deze definitie, artsen raden koppels proberen om zwanger te worden gedurende ten minste een jaar vóór het begin van de vruchtbaarheid testen. Sommige artsen raden vrouwen boven de 35 jaar medische hulp moeten zoeken na zes maanden van het proberen om zwanger omdat de mogelijkheid om een ​​zwangerschap te bereiken afneemt met de leeftijd. (Zie Verwijzingen 3)
Vruchtbaarheid Factoren

realiseren en handhaven van een zwangerschap zowel afhangen van verschillende factoren: de productie van gezonde zaadcellen door de mannelijke partner en gezonde eieren door de vrouwelijke partner, het vermogen van zaadcellen te reizen ongehinderd aan het ei, het vermogen van zaadcellen om het ei te bevruchten, de mogelijkheid van een bevruchte eicel te implanteren in de baarmoeder van de vrouw, en een passende omgeving voor het embryo te ontwikkelen. (Zie referenties 3) Volgens het Jones Institute for Reproductive Medicine (de locatie van de eerste geboren baby in de Verenigde Staten als gevolg van in vitro fertilisatie), zal een onvruchtbaarheidsevaluatie testen elk van deze factoren te isoleren en identificeren van de defecte stap (of trappen) in de zwangerschap proces. (Zie Referenties 5)
Initial Examen

Voordat een specifieke vruchtbaarheid testen begint, artsen raden dat beide partners een algemeen onderzoek om uit te sluiten lichamelijke aandoeningen of infecties als oorzaak van onvruchtbaarheid van het paar. Daarnaast kunnen vragen over seksuele gewoonten van het paar te helpen bepalen of het paar geslachtsgemeenschap heeft getimed goed om een ​​zwangerschap te bereiken. (Zie Verwijzingen 3)
Man Tests

Een sperma-analyse is de eerste --- en vaak alleen --- vruchtbaarheid test voor de mannelijke partner. Tijdens deze test wordt het sperma in een specimenkruik verzameld en onderzocht onder een microscoop. De analyse van het aantal, vorm, kwaliteit, mobiliteit, levensvatbaarheid en progressie van het sperma. Volume van het sperma en vreemde sperma-inhoud (zoals witte bloedcellen die infecties geven) worden ook beschouwd. (Zie Verwijzingen 6 en 7)
Vrouw Tests

vruchtbaarheid testen
voor de vrouwelijke partner zijn meer betrokken. De vrouwelijke partner kan nodig zijn om haar basale lichaamstemperatuur (of wakker) temperatuur te houden voor een aantal maanden om te bepalen of ze ovuleert. Over-the-counter ovulatie tests zijn ook beschikbaar voor thuisgebruik.

Bloed werk
meet hormoonspiegels voor de vrouwelijke partner. Follikel stimulerend hormoon (FSH), luteïniserend hormoon (LH) en progesteron, onder anderen, zijn belangrijke componenten voor het bereiken en handhaven van een zwangerschap en worden geanalyseerd op specifieke punten in de vrouw menstruele cyclus. (Zie Verwijzingen 8) Uit een eerste analyse van de vruchtbaarheid kan ook een bekken echografisch onderzoek --- eventueel op verschillende punten tijdens cyclus van de vrouwelijke partner --- om de toestand van de baarmoeder en eierstokken te beoordelen. In het bijzonder zal de dikte van de bekleding van de baarmoeder en de ontwikkeling van eifollikels gecontroleerd. (Zie Referenties 8)
Extra Tests

Als eerste tests niet aan de oorzaak van de onvruchtbaarheid van een paar lokaliseren, kunnen verdere tests worden aanbevolen. Voor de mannelijke partner, kan aanvullende analyses van het sperma vastgesteld of het sperma een ei kan doordringen. Een biopsie van de buisjes in de testes kan de snelheid waarmee de mannelijke partner produceert sperma bepalen en een ultrasone test kan verstopping of beschadiging mogelijk aan de mannelijke voortplantingsorganen. (Zie Verwijzingen 6) Voor de vrouwelijke partner, een hysterosalpingogram (HSG) test, die is een röntgenfoto van de baarmoeder en eileiders, kan een blokkade spotten. Een laparoscopisch onderzoek, dat is een kleine ingreep te zien in de buik van de vrouwelijke partner, kan de aanwezigheid van littekenweefsel, endometriose (abnormale groei van het baarmoederslijmvlies), of andere schade aan het vrouwelijke voortplantingssysteem bepalen. (Zie Verwijzingen 4 en 8) op Twitter