Informatie over een Proton Pump in Archaebacteria

Een protonpomp is een integraal membraaneiwit verantwoordelijk voor het verplaatsen van protonen (subatomaire deeltje met elektrische lading van 1) door de celmembranen, het mitochondrion en andere cellulaire compartimenten. Archaebacteria, of eenvoudig archaea, is een groep van eencellige micro-organismen. Ze zijn prokaryoten, wat betekent dat ze geen celkern. Introductie

Tijdens de celademhaling, de proton pomp neemt protonen uit de matrix (celmateriaal waarbij gespecialiseerde structuren zijn ingebed) en geeft ze in de inter-membraan ruimte. Dit proces creëert een verschil of een verloop in pH en elektrische lading, volgens AbsoluteAstronomy.com. De gradiënt helpt vast een elektrochemische potentieel (een reservoir of de batterij van de cel opgeslagen energie). Omdat het binnenste celmembraan functies om protonen te blokkeren afglijden terug in de matrix, is een soort van energie die nodig is om het proces te starten.
Archaebacteria

Archae
is een grote groep prokaryoten die in sommige opzichten gelijk aan bacteriën en in sommige opzichten op eukaryoten (organismen die een kern hebben), volgens Bio-Medicine.org. In het bijzonder, archaea zijn net als andere prokaryoten in hun celstructuur en metabolisme en zijn net als andere eukaryoten in genetische transcriptie (RNA synthese) en translatie (genexpressie).
Functie
<>

archaebacteria, mitochnodria en bacteriën in het algemeen het proces van fotosynthese bevoegdheden br de beweging van protonen. Specifiek, archaea gebruik een eiwit genaamd bacteriorphdopsin als een proton pomp. Volgens absoluteastronomy.com, bacteriorhodopsin is een integraal membraaneiwit dat zich op ongeveer 50 procent van de Archaea cel. Het laat archaea aan het licht energie op te vangen en te gebruiken om protonen over het celmembraan bewegen.
Eigenschappen

bacteriorhodopsin
was de eerste membraantransportproteïne waarvan de structuur werd volledig ontwikkeld en bestudeerd volgens "Molecular Biology of the Cell" door Bruce Alberts. Elke bacteriorhodopsin molecuul bevat een netvlies (licht-absorberende groep), die het eiwit biedt met zijn paarse kleur. Bij blootstelling aan een foton (een lichtdeeltje), het netvlies wordt opgewonden en vorm verandert. Dit resulteert in de overdracht van een proton van de binnenkant van de cel naar buiten.
Overwegingen

Indien blootgesteld aan licht, elk bacteriorhodopsine molecuul verpompt een paar honderd protonen per seconde, volgens Alberts. Gelet aangedreven verplaatsing van protonen ontstaat een gradiënt over het plasmamembraan. Dit verloop op zijn beurt de productie van ATP (verbinding met een grote hoeveelheid chemische energie) in de cel plasmamembraan en andere energie die processen in de cel. Daardoor bacteriorhodopsin is een proton pomp die zonne-energie omzet in een gradiënt die op zijn beurt geeft energie om de hele archaebacteriën cel.