Hoorzitting gehandicapte Definition

Gehoorverlies is een van de meest voorkomende fysieke beperkingen in de wereld. In 2005, Ross E. Mitchell van de Gallaudet Onderzoeksinstituten geschat dat in de Verenigde Staten alleen al, 11 miljoen mensen beschouwen zichzelf doof of hardhorend, met miljoenen meer te delen in een zekere mate van gehoorverlies. In de loop der jaren, wetenschappers moeite om de criteria waaraan een gehoorverlies als een handicap versus een stoornis of handicap in aanmerking te definiëren. Geschiedenis

In 1978, de Amerikaanse Speech-Language-Hearing Association (ASHA) vormden een "task force" wiens taak het was om de parameters die vaststellen wanneer een gehoorstoornis wordt een hoorzitting handicap te definiëren. Twee jaar eerder, toen de ASHA eerst de plannen om de task force op te bouwen gemaakt, de Verenigde Naties werd zijn eigen definities van een hoorzitting handicap, met dank aan de World Health Organization (WHO) tot vaststelling. Samen hebben deze twee organisaties dezelfde definities van een handicap vormde en hoe de term verschilt van die van een stoornis of handicap.
De feiten

De WHO definieert een bijzondere waardevermindering als, "verlies of abnormaliteit van psychologische, fysiologische of anatomische structuur of functie." Meer specifiek, de ASHA verwijst naar een slechthorendheid als een wijziging aan de auditieve structuur of functie dat maakt het abnormaal. De WHO verbindt stoornis met een handicap door het definiëren van handicap als een beperking van de mogelijkheid om een ​​activiteit op een normale manier te wijten aan de bijzondere waardevermindering uit te voeren. De ASHA definieert een gehoor handicap als nadeel dat een persoon geconfronteerd met anderen te communiceren in het dagelijks leven als gevolg van een gehoorstoornis.
Identificatie

aangezien de definitie van het gehoor handicap afhankelijk communicatieve vermogen van een persoon, zijn er negen factoren die de ASHA gebruikt om te bepalen wanneer gehoorverlies van een persoon is een hoorzitting handicap over een stoornis of handicap. Leeftijd speelt een cruciale rol in het identificatieproces. De huidige leeftijd van het individu, de leeftijd van het individu als de waardevermindering ontwikkeld en de leeftijd van het individu als de bijzondere waardevermindering eerst werd ontdekt zijn allemaal factoren bij het identificeren van een hoorzitting handicap. Daarnaast is de aard en omvang van de bijzondere waardevermindering, communicatieve behoeften van het individu, de relatie van de slechthorendheid tot andere lichamelijke of geestelijke beperkingen, de hoeveelheid en het succes van de revalidatie behandeling, reactie van het individu om zijn bijzondere waardevermindering en het effect op communicatieve het individu capaciteiten te helpen bepalen of de bijzondere waardevermindering in aanmerking komt als een hoorzitting handicap.
Eigenschappen

per definitie een hoorzitting handicap zet individuen in het nadeel bij de communicatie met anderen. Echter, wetenschappelijk het gehoor handicap minder over communicatie en over het vermogen om geluiden te horen. In India, is de definitie van het gehoor handicap vastgesteld door de Revalidatie Raad van India Act van 1992, die een gehoor handicap definieert als, "doofheid met slechthorendheid van 70 decibel (dB) en boven in het beste oor of gedeeltelijk verlies van het gehoor in beide oren. " Evenzo heeft de ASHA overwogen meten gehoor handicaps door het horen van gevoeligheid. Met andere woorden, zou de ASHA een individu gemiddelde gehoordrempel bij 1000, 2000, 3000 en 4000 Hz meten. Volgens de ASHA, zou een lichte handicap te meten bij 25 dB, terwijl een zeer zware handicap zou worden gemeten bij 75 dB. Als het individu gehoor viel ergens tussen 25 dB en 75 dB, kan hij worden beschouwd hoorzitting met een handicap.
Belang

karakteriseren een hoorzitting handicap beïnvloedt recht van een individu om financiële steun van de overheid en helpt bij het vinden van oplossingen voor gelijke rechten en kansen. De WHO gebruikt de term "handicap" om politieke actie te informeren en te beïnvloeden in de poging om maatschappelijke instellingen maken, zoals onderwijs in gelijke mate beschikbaar voor andersvaliden. In aanvulling op dit beleid, in de Verenigde Staten, de ASHA gebruikt deze factoren om te bepalen wanneer revalidatie bijstand, bijzondere diensten of financiële bijstand aangewezen is.