Hoe werkt Kooldioxide gas Effect Oceans & de Sfeer?

Kooldioxide (CO2) is een trace gas gevonden in de atmosfeer van de Aarde. Hoewel lang niet zo overvloedig als stikstof of zuurstof, het speelt een belangrijke rol in de levenscyclus van onze planeet. De oceanen bevatten een hogere concentratie van CO2-niveaus, met ongeveer 93 procent van het aanbod van de Aarde opgeslagen binnen hun waterige diepten. Deze belangrijke verbinding reist regelmatig tussen de atmosfeer, de oceanen en het land biosfeer, die bestaat uit organisch materiaal zowel levend als dood. Functie

Zichtbaar korte-golflengte licht van de zon
gemakkelijk passeert transparante mediums, maar op lange golflengte straling, zoals infrarood licht, kan niet. De CO2 in de atmosfeer van de Aarde fungeert als dergelijk medium en daarom voorkomt warmte-genererende infrarode straling ontsnappen in de ruimte. Dit proces zorgt ervoor dat de oppervlakte van de Aarde om relatief warm blijft, dus het aardse leven ondersteunen. Een soortgelijk proces vindt plaats in het interieur van een auto die geparkeerd staat in de zon op een heldere en koude dag (zie referentie 1).
A Delicate Balance

Kooldioxide
wordt geproduceerd door vulkaanuitbarstingen, dierlijke ademhaling, rottende planten-en dierlijk materiaal en de verbranding van organische materialen zoals hout, kolen of olie (zie Resource 1). Groene planten en algen tegen gevaarlijke onevenwichtigheden die anders zou resulteren uit een ophoping van CO2, dit, door fotosynthese, het proces waarbij chlorofyl-producerende organismen zetten kooldioxide naar zuurstof. Volgens Water Encyclopedia.com, atmosferische niveaus van kooldioxide bleef op ongeveer 280 delen per miljoen (ppm) gedurende minstens 1000 jaar vóór de Industriële Revolutie. Gedurende de afgelopen 150 jaar, echter niveaus zijn gestegen met 30 procent (zie referentie 2).
The Oceans

Onze oceanen te houden en op te slaan ongeveer 50 keer meer koolstofdioxide dan doet de aardse atmosfeer. Deze chemische verbinding beweegt gemakkelijk tussen de lucht en deze waterige lichamen door een proces genaamd moleculaire diffusie. Wanneer kooldioxide mengt met water uit de oceaan, niet-gasvormige verbindingen zoals koolzuur - of bicarbonaat en carbonaat ionen - vorm. Deze kunnen meer diffusie van CO2 uit de atmosfeer, waardoor de oceanen om grote hoeveelheden op te slaan van dit broeikasgas (zie referentie 2).
Expert Insight

Volgens een juli 2004 artikel van "National Geographic", gepubliceerd ongeveer de helft van alle koolstofdioxide geproduceerd door de mens sinds de industriële revolutie is nu opgelost in de oceanen van de wereld. Hoewel onderzoekers geloven dat deze "sink effect" werkt te vertragen opwarming van de aarde, anderen, zoals Christopher Sabine, een geofysicus met de National Oceanic and Atmospheric Administration, zijn van mening dat deze enorme hoeveelheden CO2 verandert de chemie van de oceanen en daarom zijn het veroorzaken van schade aan verschillende soorten van het mariene leven, zoals plankton en koraal, die dienen als het fundament van de oceaan voedselketen (zie referentie 3).
overwegingen

Er is groeiende wetenschappelijk bewijs dat de stijgende kooldioxide niveaus, vanwege de verbranding van fossiele brandstoffen, hebben een nadelig effect. Deskundigen van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC) schatten dat een wereldwijde vermindering van de kooldioxide-uitstoot van 60 procent nodig is om de concentratie op het huidige niveau stabiliseren. Ze wijzen er ook op dat, als gevolg van de trage reactie van het mondiale klimaat, de mensheid heeft zich al verzekerd van een zekere mate van klimaatverandering tijdens de komende 50 jaar (zie Resource 1).