Hoe weet ik of ik Have Baarmoederkanker?

Baarmoederkanker, of kanker van de baarmoeder, is de vierde meest voorkomende kanker onder Amerikaanse vrouwen. Het bestaat in drie vormen: endometriumkanker, of kanker van de binnenbekleding van de baarmoeder; uteriene sarcoma, of kanker van de baarmoeder spierwand en steunweefsel, en baarmoederhalskanker of kanker van de baarmoederhals in de lagere baarmoeder. Werkwijzen voor het detecteren baarmoederkanker afhankelijk van het type kanker. Detecteren endometriumkanker

Endometriumkanker
is de meest voorkomende vorm van baarmoederkanker. In een vroeg stadium wordt meestal niet gevonden tijdens het kankeronderzoek en detectie afhankelijk alert persoonlijke observatie. De meest prominente teken van mogelijke problemen is ongewone vaginale bloedingen. Als u nog tot de menopauze en ervaring bloeden tussen periodes te ondergaan, of als u last bloeden na het ondergaan van de menopauze, raadpleeg dan uw arts zo snel mogelijk. U kunt ook last niet-bloederige vaginale afscheiding, en meldt dit ook. Als u een meer geavanceerde vorm van niet-gediagnosticeerde endometriumkanker, kan uw symptomen ook bekkenpijn, gewichtsverlies of de aanwezigheid van een voor de hand liggende bekken massa.
Detecteren uteriene sarcoma

Baarmoeder sarcoom is ook niet gemakkelijk gedetecteerd door middel van screening op kanker, en het vangen van het vroeg is afhankelijk van je bewustzijn. Kijk voor hetzelfde abnormaal vaginaal bloedverlies, niet-bloederige afscheiding, pijn in het bekken of bekken massa aanwezig is in gevallen van potentiële endometriumkanker. Uw arts zal bepalen welke specifieke vorm van kanker, of andere medische problemen, is de oorzaak van uw klachten.
Detecteren Baarmoederhalskanker

Baarmoederhalskanker
is het meest gemakkelijk detecteerbare vorm van baarmoederkanker. Uw eerste lijn van verdediging is regelmatige screening door middel van de toediening van een uitstrijkje. Pap-tests kan detecteren precancereuze veranderingen in de baarmoederhals genaamd dysplasie, en als je gediagnosticeerd in dit stadium uw aandoening is meestal 100 procent behandelbaar.

De American Cancer Society beveelt eerste uitstrijkje het testen van een maximum van drie jaar na het begin van vaginale geslachtsgemeenschap, of door de leeftijd van 21 als je seksueel actief. Regelmatig testen moeten daarna elk jaar of elke twee jaar worden gedaan als uw arts maakt gebruik van moderne liquid-based testing. Als je tussen de leeftijden van 30 en 70, en hebben normale Pap resultaten hadden gedurende drie opeenvolgende testen, kunt u testen om de drie jaar te verlagen. Bent u 70 jaar of ouder en hebben geen abnormale testresultaten voor een periode van 10 jaar had, kunt u ervoor kiezen om cervicale testen te stoppen. Wees ervan bewust dat bepaalde factoren zal vereisen dat u jaarlijks testen blijven, ongeacht uw leeftijd of eerdere resultaten. Deze omvatten HIV-infectie, blootstelling aan diethylstilbestrol (DES), een voorgeschiedenis van baarmoederhalskanker, of verzwakte immuunrespons als gevolg van chemotherapie, orgaantransplantatie of chronisch gebruik van steroïden

Als u adequate screening niet hebt gehad, kun je ontwikkelen. symptomen van actieve baarmoederhalskanker. In de vroege stadia kan deze omvatten abnormale vaginale afscheiding of bloedingen, alsmede tijdvakken die langer of zwaarder dan normaal. Als je kanker vooruitgang, kunnen uw symptomen onder meer pijn in je bekken, rug of benen, vermoeidheid, gewichtsverlies, botbreuken, of het lekken van urine of ontlasting uit de vagina. Raadpleeg uw arts voor een juiste diagnose.