Hoe te testen voor baarmoederhalskanker

Volgens de website Medline Plus, baarmoederhalskanker risico neemt toe met seksuele activiteit --- het eerder een vrouw begint het hebben van seks en het meer partners ze heeft, hoe hoger haar risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker. Gelukkig kunnen de meeste gevallen van baarmoederhalskanker vroegtijdig door middel van regelmatige bezoeken aan de gynaecoloog en het gebruik van uitstrijkjes worden gedetecteerd. Waar er enige zweem van afwijking in de baarmoederhals, zijn aanvullende tests nodig zijn om goed uit te sluiten baarmoederhalskanker als een bedreiging. Instructies

Schedule 1 regelmatig afspraken met uw gynaecoloog te helpen jezelf te beschermen tegen het ontwikkelen van een geavanceerde geval van baarmoederhalskanker. Regelmatig testen kunnen helpen om baarmoederhalskanker te lokaliseren in zijn pre-kanker vorm, wat leidt tot een verbazingwekkende vijf-jaars overlevingskans van 92 procent, volgens de American Cancer Society. Je moet regelmatig worden gescreend op baarmoederhalskanker niet meer dan drie jaar nadat je seksueel actief. Kopen van 2

Gedrag verdere visuele testen waar een uitstrijkje toont een abnormaal resultaat. Volgens het Ministerie van Illinois van Volksgezondheid, de volgende stap in de richting naar de beoordeling van baarmoederhalskanker visueel gaat om een ​​procedure die bekend staat als een colposcopie. Deze procedure bestaat uit het gebruik van een kleine ruimte, zodat de arts de baarmoederhals zelf te onderzoeken op tekenen van afwijkingen.

Conduct weefselanalyse 3 waar visuele testen of uitstrijkje resultaten suggereren dat de aanwezigheid van kanker. Er zijn een aantal verschillende manieren om weefsel te extraheren uit de cervix, waaronder een traditionele biopsie (excisie van een klein gebied van het verdachte gebied). Andere methoden tissue-verwijdering onder de lus elektrochirurgische excisie procedure (met behulp van elektrisch geladen draad aan een dunne deel van de baarmoederhals te verwijderen), endocervicale curettage (met behulp van een kleine, lepel-achtig instrument te schep een steekproef van weefsel), of, voor grotere verdachte gebieden, een kegel-biopsie (het verwijderen van een dikkere, kegelvormige hoeveelheid weefsel). Deze tests hebben allemaal de mogelijkheid om baarmoederhalskanker positief te identificeren.