Hoe te praten met kinderen met Autisme

Kinderen met autisme hebben zeer unieke verbale en non-verbale taal verschillen die kunnen het moeilijk maken om met ze te praten. Kinderen met autisme variëren van zeer laag tot zeer hoog functioneren. Zelfs als je praat met een intelligente high-functionerend persoon met autisme en ze lijken een goede talenkennis hebben, kunnen hun taalverschillen gespreksvaardigheden bemoeilijken. Inzicht in hun behoeften, hoewel, kan ervoor zorgen dat een gesprek vlot gaan. Het kan helpen om ervoor te zorgen dat ze echt begrijpen wat u zegt. Instructies
1

om kinderen met autisme te praten, zich bewust zijn van en het toezicht op voor een deel van de gemeenschappelijke taal moeilijkheden die ze hebben.

Kid hotels met autisme (nogmaals, geen twee mensen met autisme zijn precies gelijk) hebben de neiging om heel letterlijk denken. Ze hebben een harde tijd met jargon, niet-letterlijke taal, impliciete concepten en generalisaties. Ze hebben een hardere tijd met turn nemen. Ze hebben ook niet de meer subtiele nuances van socialisatie te lezen ook. Dit kan onder meer gezichtsuitdrukkingen, gevoelens die worden gedemonstreerd in onze toon van de stem, betekenissen die zijn afgeleid van onze relatie met de andere persoon of de instelling, enz. Ze kunnen niet begrijpen hoe gedrag verandert tussen meer formele ontmoetingen en minder formele ontmoetingen. Ze zijn over het algemeen ongemakkelijk met oogcontact. Ze hebben een harde tijd het behoud van een gesprek of onderwerp, zeker een onderwerp van een ander persoon te kiezen. Dat is omdat het vaak moeilijk voor hen om het perspectief van andere mensen. Met andere woorden: "Ik ben geïnteresseerd in deze dus zeker iedereen anders is. 'Kopen van 2

Weet wanneer je oogcontact nodig.

Hogere functionerende volwassenen
met autisme zeggen allemaal ( Ik heb gehoord dat ze dit zeggen conferentie na conferentie) dat ze oogcontact kan maken, maar het komt met een prijs. Toen ze oogcontact maken, zijn ze meestal zo gefocust op dat heel ding dat hun begrip van wat er gezegd wordt is een gestoorde. Onderzoek toont aan dat mensen met autisme hebben de neiging om te kijken naar de monding gebied van het gezicht. Ze zijn nog op zoek naar je gezicht al, dus je weet dat je hun aandacht. Echter, oogcontact is een sociale verwachting. Het kan in de manier van het verkrijgen van de werkgelegenheid te krijgen, vrienden, enz. De beste aanbeveling is om alleen meer direct oogcontact tijdens zeer sociale situaties die niet veel begrip nodig hebben nodig hebben. Ze moeten leren dat er momenten zijn dat het van hen wordt verwacht en moeten ze ervaring mee hebben. Laat hen weten de tijden dat ze nodig hebben om zich te concentreren op het maken van die oogcontact. Echter, als u het geven van instructies aan een student of om uw kind, dan begrip kan veel belangrijker dan oogcontact, zolang je weet dat je hun aandacht hebben.
3

Gebruik letterlijke taal.

Dit kan lastig zijn, omdat we misschien niet eens beseffen hoeveel impliciete taal die we daadwerkelijk gebruiken. Bijvoorbeeld, als we praten met een andere volwassene en een kind met autisme begint te onderbreken, we zouden iets als "Ik praat met iemand." Dat wil niet zeggen dat ze moeten wachten zeggen. Hun reactie zou kunnen zijn om te denken "ja, je praat met iemand" en vervolgens rechtdoor te gaan praten. Je moet specifiek te zijn en vertel hen dat je ze nodig hebt om te wachten tot na je klaar bent met praten voordat ze spreken.
4

Houd woorden en conversatie lengte tot een minimum beperkt.

Kids
met autisme hebben de neiging om een ​​beperkte aandachtsspanne hebben als het gaat om dingen die van belang zijn voor anderen. Daarnaast maken zij vaak niet dezelfde behoefte aan anderen die we kunnen verwachten behagen. Het zal gemakkelijk zijn om hun interesse en aandacht verliezen.
5

paar verbale taal met non-verbale signalen en controleer begrip.

Kid
met autisme hebben de neiging om te denken in beelden. Ze zijn veel meer visueel dan auditief. Bij het geven hen informatie of te buigen, is het beter om signalen te gebruiken om verbale communicatie te ondersteunen. Wijzen naar wat je bedoelt of daadwerkelijk laten zien wat je bedoelt, enz. Zorg voor visuele input evenals auditieve. Ook moet je niet verwachten dat ze betekenis van uw gezichtsuitdrukkingen of intonatie te krijgen. Kinderen met autisme kunnen worden geleerd om dit te doen, maar het moet concreet worden onderwezen, net als een wiskundig probleem zou zijn. Tenzij dit is een vaardigheid die ze onder de knie hebt, hoeft niet per se verwachten. Tot slot, als u hen informatie of richtingen, altijd controleren op begrip. Vraag niet, "heb je begrijpen ', want er is een goede kans dat ze een bevestigend antwoord te geven, zelfs al zijn ze niet begreep. Vraag hen "show me .. 'of' vertel me wat ik net zei."
6

Wees geduldig.

De hoofden van kinderen met autisme worden vaak verwerkt veel beter dan het lijkt. Leerkrachten kunnen een kind iets vertellen en het kind zal verschijnen om geen flauw idee wat er gezegd werd. Echter, weken later kunnen ze vaak weer herhalen en eigenlijk te tonen begrip. Geduld is ook vereist met bocht nemen in gesprekken. Ze kunnen de neiging te willen blijven gaan terug naar hun favoriete onderwerp. Het is niet dat ze niet schelen wat je zegt, het is gewoon dat hun geest niet werken in een "ik kan concentreren op wat voor u belangrijk is" mode. Ze hebben een belangrijke perspectief en dat is hun eigen perspectief.

Bij het geven van informatie die ze nodig hebben om te weten of bij te buigen, draai het onderwerp terug naar wat er gezegd moet worden. Wees geduldig, maar ook stevig. Wees bereid om ze te stoppen en zeggen: "We kunnen praten over ___ maar eerst moeten we over ___ praten" of "nee, we hebben het over ___."

Gedurende meer ongedwongen gesprek, bereid om te praten over iets wat voor hen van belang. Ze kunnen worden geboeid dat je dezelfde dingen die ze doen. Het kan een basis vormen voor het ondersteunen van goede ongedwongen gesprek en het ondersteunen van een positieve relatie.