Hoe te dissociatieve amnesie Diagnose

dissociatieve amnesie is het verlies van bepaalde herinneringen, meestal gekoppeld aan een bepaalde traumatische gebeurtenis. Het geheugenverlies omvat lange periodes en gaat verder dan de normale vergeetachtigheid. In tegenstelling tot eenvoudige geheugenverlies, de herinneringen in dissociatieve amnesie bestaan ​​nog steeds in de geest van iemand, maar kunnen niet worden opgeroepen. Dissociatieve amnesie wordt beschouwd als onderdeel van een klasse van psychische stoornissen genoemd dissociatie. De volgende stappen laten zien hoe u dissociatieve amnesie diagnosticeren. Instructies
1

Beoordeel mentale toestand van de patiënt. De patiënt moet alert en georiënteerd met trage logische toespraak. De aandachtsspanne moeten worden beperkt zonder hyperactiviteit of vertragen. Remote memory dient intact te zijn, hoewel de recente geschiedenis enigszins kan worden aangetast.

Look 2 voor specifieke borden een dissociatieve stoornis. Een angstige stemming met een vernauwde affect is gebruikelijk, maar de patiënt moet conceptuele organisatie vertonen. Daarnaast moeten redeneren en het oordeel van de patiënt beperkt.
3

Wees alert voor uitingen van suïcidale of gewelddadige gedachten veroorzaakt door ernstige frustratie met de dissociatie. De patiënt kan zelfs moorddadige gedachten.

Kijk voor een patiënt geschiedenis met een hoog risico op dissociatie 4. Dissociatieve amnesie is het meest voor bij oorlogsveteranen, slachtoffers van misbruik kinderen, slachtoffers van foltering, concentratiekampen overlevenden en natuurramp overlevenden. De kans dissociatieve amnesie is gerelateerd aan de omvang van het trauma.
5

Onderscheid dissociatieve amnesie van andere soorten amnesie. Geheugenverlies als gevolg van alcohol-en drugsmisbruik is meestal geleidelijk en incompleet, in tegenstelling tot dissociatieve amnesie. Veel patiënten kunnen hun dissociatie toeschrijven aan alcohol-en drugsmisbruik uit angst en meerdere informanten kan nodig zijn om te worden geïnterviewd.