Hoe te diagnosticeren laryngomalacie

laryngomalacie betekent 'zachte strottenhoofd "en treedt op wanneer het kraakbeen in de bovenste strottenhoofd instort tijdens het inademen. Het wordt met name gezien bij patiënten met zwakke keel spieren en komt zeer vaak bij zuigelingen. Een arts gebruikt doorgaans de term "laryngomalacie" Alleen als aan deze voorwaarde is ernstig genoeg om te interfereren met de normale ontwikkeling. Instructies
1

Verzamel voorgeschiedenis van de patiënt, in het bijzonder met betrekking tot de ademhaling geluiden. Laryngomalacie begint meestal om inspiratoire lawaai gaan maken binnen de eerste 2 maanden van het leven. Dit geluid kan een hoge toon kraai te zijn en is meestal luider wanneer de patiënt in rugligging. Kopen van 2

Voer een algemene fysieke. De meeste gevallen van laryngomalacie anderszins asymptomatisch, hoewel de ademhalingsfrequentie kunnen enigszins worden verhoogd. Een geluid dat blijft bestaan ​​tijdens het uitademen of een abnormale kreet dient aan te geven een ander probleem.
3

Voer imaging studies. Een zijaanzicht van de luchtweg met een fluoroscoop moet het mogelijk maken een pediatrische radioloog aan het kraakbeen instortende tijdens inspiratie te observeren. Bevestigen een diagnose van laryngomalacie met een laryngoscopie en bronchoscopie. Een bronchoscopie onder narcose is gevoeliger en moet worden uitgevoerd door een pediatrische longarts of KNO-arts.
4

Visualiseer de luchtwegen direct. De epiglottis moet omega-vormige en verzakking tijdens inspiratie. De arytenoid kraakbeen kan vergroot en verzakking zijn ook.
5

classificeren de laryngomalacie. Type I is een innerlijke ineenstorting van de aryepiglottic plooien, Type II is een buisvormige epiglottis die krullen op zichzelf; Type III is een anterieure en mediale ineenstorting van het spijkerschrift en corniculate kraakbeen; Type IV is een posterieure verplaatsing van de epiglottis tijdens inspiratie, en Type V laryngomalacie wordt gekenmerkt door korte aryepiglottic plooien.