Hoe te Kleurenblindheid Diagnose

Een persoon met kleurenblindheid is niet in staat om sommige of alle van de kleuren zichtbaar is voor een persoon met een normale kleur visie onderscheiden. Kleurenblindheid valt uiteen in drie subcategorieën: monochromacy (mensen die kleuren niet kunnen onderscheiden, alleen relatieve helderheid), dichromacy (mensen met een normale kleur visie behalve voor verwarring tussen twee kleuren) en trichromacy (mensen die moeite hebben met het maken van kleur wedstrijden). Lees verder om te leren hoe kleurenblindheid diagnosticeren. Instructies
1

Begrijp dat er geen medische behandeling bestaat die kan genezen of zelfs matig de mate van uw kleurenblindheid, behalve in zeldzame gevallen waarin de kleurenblindheid werd overgenomen en niet genetische oorsprong. Computersoftware en speciale lenzen en filters om te helpen in kleur differentiatie zijn over het algemeen de enige beschikbare middelen voor controle op de conditie. Kopen van 2

Heb een regelmatige visietest uitgevoerd om te zien of uw symptomen van kleurenblindheid gewoon kan zijn een product van een corrigeerbare visie abnormaliteit. Zo kunnen mensen met extreme gevoeligheid voor licht ook een subtiele vorm van kleurenblindheid dat verdere tests kunnen onthullen.
3

Neem een ​​Ishihara kleurentest. Deze test bestaat uit een reeks van foto's die beelden of cijfers begraven in een patroon van gekleurde vlekken hebben. Een persoon met normale kleurwaarneming geen probleem van het plaatje in de vlekken, terwijl een kleurenblinde niet kunnen. Er zijn verschillende tests beschikbaar om het scherm voor de verschillende soorten kleurenblindheid.
4

Begrijp dat de Ishihara kleur test hebben tekortkomingen, die ertoe leiden dat sommige oogartsen aan andere tests om kleurenblindheid diagnosticeren voorkeur. Ishihara kleur test vereisen specifieke culturele kennis (zoals de mogelijkheid om een ​​Arabisch cijfer te identificeren) dat sommige etnische of leeftijdsgroepen (zoals kinderen) niet kan identificeren. Een veelgebruikte test gebruikt om kleurenblindheid te diagnosticeren is het American Optical /Hardy, Rand en Ritter Pseudoisochromatic Test genoemd.
5

Weet dat klinische tests zijn ontworpen om te bewegen in een snel tempo. Als u een meer grondige analyse van uw conditie wilt, kunt u overwegen deel te nemen aan een academische studie over kleurenblindheid. Onthoud echter dat je moet een bevoegde arts te diagnosticeren uw kleurenblindheid zodat behandelingsmogelijkheden kunnen worden onderzocht.