Hoe Parkinson Diagnose

ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening eerst beschreven door Dr James Parkinson in 1817. Het wordt gedefinieerd als het verlies van dopaminerge nigrostriatale neuronen en is heel gewoon uiteindelijk die ongeveer 1 percent van alle personen boven de leeftijd van 60. De volgende stappen laten zien hoe je de ziekte van Parkinson diagnosticeren. Instructies
1

Neem de eerste symptomen van de ziekte van Parkinson. Ze hebben de neiging om niet-specifiek, maar kan zijn constipatie, depressie, vermoeidheid en slaapproblemen. Sommige patiënten kunnen een licht verlies van handvaardigheid opmerken tijdens het uitvoeren van routinematige fysieke activiteiten. Kopen van 2

verkrijgen van de patiënt geschiedenis. Het begin van de specifieke symptomen van de ziekte van Parkinson is vaak asymmetrisch en begint meestal met een tremor in een hand. De bevingen kan worden onderbroken en wordt meestal ernstiger met stress

Kijk voor de drie kardinale symptomen van de ziekte van Parkinson 3:. Langzame bewegingen van de ledematen, stijfheid en tremoren rust. Twee van deze symptomen aanwezig moet zijn om een ​​klinische diagnose. Onstabiele positie wordt ook beschouwd als een bepalende symptoom maar het komt te laat in de ziekte om nuttig bij de diagnose zijn.
4

Elimineer andere mogelijkheden. Laboratoriumtests zijn niet direct nuttig in het diagnostiseren van de ziekte van Parkinson, maar de ceruloplasmine niveau moet worden gemeten als een scherm voor de ziekte van Wilson. Jakob-Creutzfeldt en andere prionziekten moet ook worden overwogen.
5

Identificeer de mogelijke oorzaken van de ziekte van Parkinson. Dit is meestal een uitdaging omdat de meeste gevallen niet een enkele oorzaak. De meest waarschijnlijke milieu-factoren zijn onder meer blootstelling aan herbiciden en pesticiden, met name bij patiënten die goed gebruik maken van water en wonen dicht bij een industrieel bedrijf dat deze chemicaliën produceert.