Het effect van minder wateropname het ureum

Eiwitten en nucleïnezuren zijn belangrijke moleculen die stikstof bevatten. Wanneer deze moleculen worden afgebroken, produceert je lichaam een ​​stikstofhoudende afvalproduct genaamd ureum. Ureum wordt gefilterd uit de bloedstroom door de nieren en verwijderd uit het lichaam via urineren. Belang

Hoewel de nieren zijn zeer efficiënt in het verwijderen van ureum en overmaat zout uit het bloed, een zekere hoeveelheid water verlies onvermijdelijk. Wanneer je warm voelt, zal je lichaam ook proberen om zichzelf te koelen door het afscheiden van zweet uit de klieren in je huid. Als er water verloren via zweet, ademhaling en plassen wordt niet vervangen, kan je uiteindelijk beginnen te lijden aan uitdroging, een aandoening waarbij je lichaam heeft minder water dan het nodig heeft om zijn normale functies.
Functie

Wanneer je uitgedroogd, een gebied van je hersenen genaamd de hypothalamus verhoogt de hoeveelheid anti-diuretisch hormoon (ADH) in je bloedbaan door het triggeren van afgifte van ADH uit de hypofyse. ADH werkt in op de nieren om de snelheid van de urineproductie te verminderen en de urine meer geconcentreerd te maken. Omdat je lichaam heeft niet meer het water het nodig heeft om het ureum uit het bloed te verwijderen, uw bloed ureum stikstof (BUN) niveau begint te stijgen.
Effecten

Terwijl een verhoogd ureumgehalte van het bloed kenmerkend uitdroging en onvoldoende opname vloeistof is niet op zichzelf levensbedreigend. Het is andere mogelijke complicaties van ernstige uitdroging, zoals orgaanfalen en shock die uiteindelijk tot de dood kan leiden.