Gevolgen van AIDS

AIDS is de vierde fase van de HIV-ziekte. AIDS is gediagnosticeerd bij HIV-positieve mensen wanneer het immuunsysteem niet meer kan bestrijden infectie op zijn eigen, en wordt gekenmerkt door vier verschillende soorten voorwaarden: opportunistische infecties, verspillen, kanker en neurologische aandoeningen. Cel-gemedieerde immuniteit

Cel-gemedieerde immuniteit
is het vermogen van het immuunsysteem om succesvol te bestrijden off-infectie. HIV-ziekte tast cellen van het immuunsysteem (CD4 T-cellen), waardoor het verlies van deze capaciteit. Dit gebeurt wanneer CD4-cellen daalt tot onder 200.
OIS

Het verlies van cel-gemedieerde immuniteit leidt tot de ziekte van infecties (zogenaamde opportunistische infecties of OIS) die doen ziekte veroorzaken bij mensen met een gezond immuunsysteem of die erger symptomen bij mensen met een verzwakt immuunsysteem veroorzaken. Gemeenschappelijke ois zijn spruw (een orale schimmel), toxoplasmose (een ziekte van de hersenen veroorzaakt door parasieten), Pneumocystis pneumonie, herpesvirussen en tuberculose.
Wasting

Wasting is een voorwaarde van ernstig gewichtsverlies. Zowel HIV-ziekte en de bijwerkingen van sommige antiretrovirale geneesmiddelen die gebruikt worden bij de directies van HIV-ziekte bijdragen aan dit effect.
Kankers

Kankers, vond bij AIDS omvatten baarmoederhalskanker kanker, kanker van lymfe-cellen (lymfomen) en Kaposi-sarcoom, een huidkanker veroorzaakt door opportunistische infectie met het humaan herpesvirus-8, volgens HIV InSite.
ADC

AIDS wordt ook gekenmerkt door neurologische aandoeningen. De belangrijkste van deze is AIDS dementie complex (ADC), die HIV InSite rapporten kunnen beïnvloeden denken, motorische vaardigheden en gedrag.