Geschiedenis van Arbeidsgeneeskunde

Wanneer een persoon ervaart een bepaalde vorm van slopende trauma, of van een ongeval, orthopedische chirurgie of een beroerte, kunnen ze worden verwezen naar de afdeling ergotherapie als onderdeel van hun behandelplan. Soms verward met fysiotherapie, OT's focus ligt meer op de patiënt als geheel ten opzichte van gewoon de aard van de verzwakking, een ideologie die de grondslag van de praktijk gevormd en zijn principes ontwikkeld. Humble Beginnings

OT
kan terug enkele duizenden jaren worden getraceerd naar de oude Griekse en Romeinse rijken, waar artsen erkende de noodzaak van ethische behandeling van psychisch gestoorde individuen. De oude artsen gebruikt massage, lichte oefeningen en muziek in hun behandeling plannen, een idee dat werd verloren aan Middeleeuwse Europeanen die ervoor koos om te verslaan of gevangen geesteszieken. In de late jaren 1700, een vooruitziende Philippe Pinel gerevitaliseerd de achterblijvende zorgstelsel en opnieuw de oude methoden, het opgeven van de mishandeling in het voordeel van het maken van de patiënten werken hard en play hard. Het was pas in de vroege jaren 1900 dat het Europese model zijn weg naar de Amerikaanse kusten, waar het al snel pakte in de medische gemeenschap.
De basis te leggen

binnen 20 jaar, de nieuwe methoden vervangen verouderde behandelingen, met houtbewerking ingevoerd om patiënten onder de overtuiging dat een geest is die volop bezig (bezet) helpt bij genezing. Er bleef enige weerstand in de geneeskunde, zoals sommige dat dergelijke werkzaamheden in wezen tijdverspilling. OT pleit op dat ziekte resulteerde als een combinatie van fysieke en sociaal-economische factoren. Door de jaren 1930, OT was zowel erkend en gewaardeerd door veel instellingen.
Pioniers

Activist Eleanor Clark Slagle
betoogd belang van vrouwen op de werkvloer, in het bijzonder de geneeskunde. Na een opleiding in Chicago, Slagle toegepast haar theorieën en principes bij Hull House, waar ze een programma van kunst en kunstnijverheid in behandelprogramma's bijgebracht. Gerenommeerde psychiater Adolf Meyer geloofde in Slagle's aanpak en gaf haar een positie om toezicht te houden op de nieuwe OT-afdeling aan de Johns Hopkins Hospital. Dr William Dunton, Jr overeengekomen zo goed en begon te duwen voor een correlatie tussen OT en psychiatrische medicijnen. Susan Tracy, een verpleegster die in een psychiatrische inrichting, stoppen met haar positie om haar eigen OT-minded behandeling in het ziekenhuis te openen, waardoor het bevorderen van de nieuwe vorm van behandeling.
AOTA

Dunton en Slagle evenals Thomas Kinder-en Susan Cox Johnson (zowel professionals in de gezondheidszorg) ontmoetten elkaar in 1917 op de Nationale Vereniging voor de Bevordering van de Occupational Medicine creëren. Vier jaar later veranderden ze de naam aan de Amerikaanse Occupational Therapy Association of AOTA zoals het nu bekend is. De groep bouwde een onderwijscurriculum en de gevestigde regels van de praktijk nog steeds in gebruik.
OT In belang actie

OT 's
toonde in de Eerste Wereldoorlog en was instrumenteel bij de behandeling van soldaten tijdens de daaropvolgende oorlogen. Vandaag OT wordt volledig erkend als een gewaardeerde en integrale medische praktijk, met arbeidsgeneeskunde afdelingen werken samen met andere therapie afdelingen (fysieke, spraak, etc.) om effectief te behandelen patiënten.