Geneesmiddelen voor artritis

Artritis is een van de meest voorkomende aandoeningen in de Verenigde Staten. In feite, de National Health Institute Survey schat dat in 2030 meer dan 67 miljoen mensen over de leeftijd van 18 in de Verenigde Staten zullen arts-diagnose artritis hebben. Dat omvat niet de vele anderen die geen medische hulp zullen zoeken voor hun artritis. Er zijn meer dan 100 verschillende soorten en merken van medicijnen die kunnen worden voorgeschreven om de aandoening te behandelen. Echter, de meeste van de geneesmiddelen vallen in vijf categorieën. NSAID

NSAID
(niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) zijn een van de meest voorgeschreven medicijnen voor artritis. NSAIDs zijn medicijnen zoals aspirine, ibuprofen en Celebrex. NSAID's werken door het blokkeren van het enzym cyclo-oxygenase. Cyclo-oxygenase is een belangrijk onderdeel van de productie van prostaglandinen en zonder het enzym, wordt de productie van prostaglandine drastisch verminderd. Prostaglandinen zijn verantwoordelijk voor de ontsteking in de gewrichten ervaren door de meeste patiënten met artritis.
Pijnstillende

Analgetica
zijn andere vaak voorgeschreven geneesmiddel voor artritis. Pijnstillers zijn pijnstillende medicatie, zoals de niet-verdovende paracetamol en de narcotische pijnstillers zoals codeïne en hydrocodone. Pijnstillers werken door het blokkeren van pijnsignalen de hersenen bereiken. Pijnstillers kunnen komen in de traditionele vorm van pillen, evenals crèmes, balsems en gels die direct naar het getroffen gebied kan worden toegepast.
Corticosteroïden

Corticosteroïden
kan ook worden voorgeschreven aan patiënten met artritis. Corticosteroïden zijn ontstekingen relievers zoals cortison en prednison. Corticosteroïden hebben natuurlijke anti-ontsteking eigenschappen die bij de invoering ervan aan de bloedstroom kunnen reizen naar de gebieden waar patiënten met artritis pijn het meest en het helpen verlichten van de ontsteking. Als de ontsteking afneemt, neemt ook een groot deel van de pijn geassocieerd met het getroffen gebied.
Nonbiologic DMARDs

nonbiologic DMARDs, of disease modifying anti-reumatische medicijnen, worden minder vaak voorgeschreven aan patiënten met artritis. Deze omvatten Penicillamine, goud zouten en Hydroxychloroquine. Nonbiologic DMARDs werken door het ziekteproces vertragen. Zij doen dit door die het immuunsysteem beïnvloeden direct en het veranderen van hoe het aan de artritis. Deze medicijnen worden alleen gebruikt als een tweede verdedigingslinie wanneer andere medicatie hebben gefaald.
Biologische DMARD

Biologische DMARD
hebben dezelfde effecten als niet-biologische DMARD's behalve dat ze biologisch in plaats van gemaakt chemisch aangemaakt. Deze omvatten medicijnen zoals Enbrel en Humira. Ze werken net als hun niet-biologische tegenhangers door de artritis ziekteproces helpt te vertragen de degeneratie van de gewrichten vertragen.