GaAs Lasers & Lymfoedeem

Lymfoedeem presenteert als een eenzijdige zwelling van een ledemaat en vaak vordert totdat het getroffen ledemaat is misvormd, ongemakkelijk, en beperkt in zijn bewegingsvrijheid. De huid van de oedemateuse ledemaat vaak verandert in textuur en is vatbaar voor besmetting. Het is een moeilijke toestand te beheren, en geen effectieve behandeling bekend. Low-power medische galliumarsenide (GaAs) lasers zijn in gebruik voor de behandeling van lymfoedeem. Lymfoedeem
Lymfoedeem is een veel voorkomende bijwerkingen na borstamputatie complicatie.

lymfoedeem, waarbij fluïdum zich onder de huid als gevolg van beschadiging van het lymfatische vaatstelsel, is een veel voorkomende complicatie na mastectomie en andere operaties. Het kan ook een erfelijke aandoening zijn en verschijnen tijdens de kinderschoenen staat, in de puberteit, of later in het leven. Regelmatige handmatige decongestion van het getroffen ledemaat, samen met druksterkte verbanden, is de standaard van zorg voor patiënten met lymfoedeem. Noch medicatie noch chirurgische ingrepen is aangetoond dat ze effectief op lange termijn gevolgen hebben.
GaAs Lasers
GaAs lasers zenden infrarood licht.

Galliumarsenide (GaAs) lasers licht uitstralen in het bij de 904 nanometer golflengte, in het infrarode bereik. Low-power GaAs lasers zijn onderzocht sinds de jaren 1970 en klinisch gebruikt sinds de jaren 1990 in de behandeling van huidaandoeningen en wondheling, hoewel hun doeltreffendheid en rationale achter het gebruik ervan is nog niet onomstotelijk wetenschappelijk vastgesteld. Laagvermogen lasers hebben een energie-output tien keer lager dan chirurgische lasers en verhogen huidtemperatuur door slechts tienden van een graad; om deze reden worden ze ook wel 'cool' lasers
Klinische. Bewijs
Het klinisch bewijs voor laser gebruik bij lymfoedeem is gemengd.

Een verslag 1998 in het tijdschrift "Lymphology" [Piller en Thelander] rapporteerde op een kleine studie van de tien vrouwen met post-mastectomie lymfoedeem, die een tien-weekse cursus van low-power laser therapie hadden ondergaan. Hoewel dit een kleine, ongecontroleerde studie, de resultaten onder andere een verminderde zwelling en minder subjectieve symptomen bij vroege follow-up tijdstippen en sommige ontzwelling bleef na twee en een half jaar. Verscheidene recentere studies hebben gemengde resultaten, met aanzienlijke variabiliteit patiënt tot patiënt in reactie op lasertherapie. De meeste bestaande studies zijn uitgevoerd op post-mastectomie patiënten wordt dus gegevens ontbreken over de werkzaamheid van de laser behandeling voor lymfoedeem van andere oorzaken.
FDA Ontruiming
In 2006, de FDA goedgekeurde een GaAs laser apparaat voor lymfoedeem behandeling.

In 2006 heeft de Food and Drug Administration (FDA) keurde een GaAs low-power laser apparaat voor gebruik bij lymfoedeem behandeling. Deze inrichting, de RianCorp LTU-904 werd getest in een gecontroleerde studie met 64 patiënten in Australië [Carati et al.] en het gebruik ervan werd gecorreleerd met significante accumulatie verminderde vocht in 30 procent van de proefpersonen geselecteerd om de behandeling. De placebobehandeling werd gecorreleerd met gelijkaardige verbeteringen in 19 procent van de patiënten in deze groep. Zowel deze studie en latere studies hebben aangetoond geen duidelijke bijwerkingen en suggereren dat voor sommige patiënten het gebruik van de low-power laser apparaat nuttig in combinatie met conventionele behandelingen voor het verminderen van de symptomen kan zijn.
Wetenschappelijke Rationale

GaAs lasers worden verondersteld om een ​​effect op de cellulaire stofwisseling.

Zoals massage, ultrasound, en andere mechanische stimulatie van weefsel, wordt infrarood licht getheoretiseerd om energie te geven aan het behandelde gebied, hypothetisch toenemende cellulaire activiteit en /of vloeistofstroomsnelheden. Hoewel tal van studies van het mechanisme van low-power laser therapie hebben onderzocht, is er geen consensus over het onderwerp. Diepte van infrarood licht penetratie door weefsel is groter dan die van andere golflengten, met enig bewijs dat suggereert dat infrarood licht kan verscheidene centimeters door te dringen in het menselijk weefsel.