Ethische kwesties van het klonen van mensen

Wetenschappers, media en zelfs een aantal mensen van het geloof eindeloos discussiëren over de ethiek van het klonen van mensen. Tegenstanders zien klonen als een geheel onethisch, onnatuurlijke creatie van het leven. Daarnaast tegenstanders geloven wetenschappers die een duplicaat levensvorm te creëren compleet tegenspreekt natuur. In tegenstelling, supporters klonen te zien als een stap op weg naar verbetering van het leven, en als een kans om de natuur te dicteren. Voorstanders zijn van mening dat, omdat de mens van nature leven te maken, de mens ook hanteren de kracht om leven te verbeteren. Embryo Klonen

Religieuze tolerantie verklaart, klonen van embryo's kunstmatig splitst een embryonale cel in twee of drie embryo's, die een tweeling of drieling vormt. Religieuze tolerantie merkt op dat de supporters koppelen beter begrip van miskramen en een beter begrip van de genetica als voordelen voor klonen van embryo's en onderzoek. Voorstanders geloven ook dat vrouwen het aantal kinderen dat ze willen in een zwangerschap, in plaats van meerdere zwangerschappen kunnen hebben. Echter, Godsdienstige Tolerantie constateert bezorgdheid detractor's met de veiligheid, alsmede onnatuurlijk ontstaan ​​van het leven. Religieuze tolerantie vermoedt dat embryo risico letsel of zelfs beëindiging tijdens het klonen procedure. Bovendien is een gekloonde embryo geen natuurlijk gemaakt embryo, en dus werd het geschapen wezen geen natuurlijke bevruchting.
Klonen

reproductieve klonen
maakt specifiek een kopie van een bestaande levensvorm. Religieuze tolerantie schetst het proces van het reproductief klonen, als het DNA van een levensvorm wordt geïnjecteerd en vervangt DNA van de eicel. Een zwangerschap resultaten, en een replica van het oorspronkelijke DNA wordt geboren. Zoals Godsdienstige Tolerantie legt, is reproductief klonen is geëxperimenteerd op dieren, maar is grotendeels illegaal en in veel landen veroordeeld. Religieuze tolerantie noemt de resulterende genetische defecten uit klonen als de reden van veroordeling, en veel artsen beschouwen het klonen van mensen als immoreel.
Therapeutisch klonen

Therapeutisch klonen
presenteert een belangrijke ethische dilemma. Zoals Godsdienstige Tolerantie legt, therapeutisch klonen repliceert een orgel. De gekloonde orgel kan een bestaande defecte orgaan te vervangen, of zelfs vervanging van de defecte weefsel van een orgaan. De replicatie van weefsel of een gehele orgaan is problematisch. De replica is niet van nature aangemaakt, en gewoon repliceren een orgaan zonder repliceren van de gehele menselijke is niet gegarandeerd. Als repliceren een orgaan vereist de volledige replicatie van een mens, dan de gerepliceerde menselijke alleen dient als een middel om een ​​einde. Baseren hele bestaan ​​van een wezen over orgaandonatie en experimenteren is ethisch twijfelachtig.
Playing God

Voor sommige mensen van het geloof, de oppositie naar het klonen van mensen is meer dan fysieke en psychologische veiligheid. Zoals SRTP verklaart, sommige religieuze mensen klonen te zien als de mensheid ervan uitgaande controle over de natuur. Geloofsleer van het individu bepaalt dat God, en alleen God, heeft macht over de natuur. Volgens de leer, God is verantwoordelijk voor het creëren van het leven, en voorzien van de mensheid met de genetische diversiteit. Zoals SRTP notities, het klonen van een mens volledig in tegenspraak met het behoud van de diversiteit. Het klonen proces maakt het mogelijk wetenschap en de mens, in plaats van de natuur, de genetica dicteren.
Relaties

SRTP
onderzoekt de impact van klonen op relaties, vooral als een kloon leert dat hij of zij is een replica. SRTP geeft toe dat de psychologische effecten van een replica ontdekken van hun geboorte en replicatie zijn onbekend. Vanwege de mens niet kennen van de gevolgen van tevoren, SRTP concludeert dat de mens niet het recht om de psychologische risico creëren niet. Belangrijker klonen biedt vele fysieke risico voor de moeder en de gekloonde mens. SRTP merkt dat schapen-klonen leidde tot veel complicaties zwangerschap, en abnormaliteiten in het gekloneerde wezen. Daarom, mensen kunnen niet ethisch en moreel de fysieke risico's op te leggen aan elkaar, en de onbekende psychologische effecten zijn het risico niet waard.