Drugs gebruikt om depressie te bestrijden in Parkinson Patiënten

Depressie is slechts een van de grote uitdagingen voor patiënten gediagnosticeerd met de ziekte van Parkinson. De 10 tekenen onder meer langdurig verdriet, huilen, piekeren dan, gebrek aan energie /toegenomen vermoeidheid, verlies van interesse in de gebruikelijke hobby's of activiteiten, schuld, pijn en pijn, gebrek aan motivatie, het gevoel alsof je een last aan geliefden; woning op handicap; sterven en de dood. Als u last heeft van deze symptomen, raadpleeg dan uw arts om te zien welke soorten behandeling er beschikbaar zijn. De feiten

Disease Foundation De Parkinson schat dat 40 procent van de patiënten van Parkinson zal depressie vechten op een bepaald punt tijdens de ziekte. Dit komt deels doordat de ziekte invloed op vele gebieden van de hersenen dat de controle stemming als het gebied dat serotonine, dopamine en norepinefrine (drie belangrijke chemicaliën in de hersenen die betrokken zijn bij de regulatie van slaap, stemming, energie, eetlust en motivatie) produceert. De ziekte heeft ook invloed frontale kwab, die belangrijke stemming-regulerende taken heeft. Veel van de populaire antidepressiva hebben aangetoond belofte in het helpen om depressie symptomen te verlichten door het verkrijgen van recht op de beschadigde gebieden van de hersenen.
SNRI Medicijnen

Cymbalta
(duloxetine) en Effexor /Effexor XR (venlafaxine) hebben aangetoond belofte in de behandeling van Parkinson-gerelateerde depressie. De geneesmiddelen behoren tot een klasse bekend als dual-heropnameremmers (SNRI ook genoemd) en werken door de hoeveelheden serotonine en noradrenaline. De medicatie werkt door te voorkomen dat deze chemische van wordt geabsorbeerd in de cellen van je hersenen. Deze medicijnen ook werken om te voorkomen dat de angst van je hersenen en depressie-georiënteerde gebied van het zijn zo gestimuleerd, hetgeen zal bijdragen tot angst en depressie te verlichten.
SSRI Medicijnen

Seroxat (paroxetine), Zoloft (sertraline), Celexa (citalopram), Lexapro (escitalopram) en Prozac (fluoxetine) zijn ook effectief bij de behandeling van Parkinson-patiënten met een depressie geweest. Deze medicijnen zijn bekend als serotonine heropname remmers (ook wel SSRI's), die effectief maken serotonine meer beschikbaar voor gebruik van je hersenen. Hoewel de precieze manier waarop deze geneesmiddelen dienen om depressie te verlichten is niet duidelijk maar het lijkt erop dat ze het vermogen van de hersenen om reabsorb serotonine (in bepaalde zenuwcellen) blokkeren; laat bijgevolg meer serotonine beschikbaar. Dit verhoogt effectief de manier waarop je hersenen stuurt zenuwimpulsen en verheft stemming.
Tricyclische Medicijnen

In december 2008, Dr Matthew Menza, hoogleraar Neurologie en Psychiatrie aan verschijnen Robert Wood Johnson Medical School in New Jersey, auteur van een rapport waaruit blijkt dat medicatie die norephinephrine en serotonine beïnvloeden effectiever dan degenen die serotonine alleen van invloed te zijn. Nortriptyline, een van de oudere antidepressiva bekend als tricyclische, wordt geschat op bijna vijf keer effectiever in het verminderen van depressieve symptomen bij Parkinson. Misschien is dit omdat tricyclische medicijnen beïnvloeden drie neurotransmitters in de hersenen, het voorkomen van serotonine, noradrenaline en dopamine van wordt geabsorbeerd.
Extra Therapeutisch Activiteiten

Met extra middelen van het verlichten van depressie zijn ervoor te zorgen dat uw ziekte goed behandeld wordt. Patiënten die ongecontroleerde beleven aan /uit tijden en afleveringen van het bevriezen hebben meer kans om een ​​depressie te ontwikkelen. Werken met uw arts om de beste controle van uw symptomen kan helpen om uw lasten te verminderen en geven u een gevoel van controle. Regelmatige lichaamsbeweging, een gezond dieet en sociale interactie zijn allemaal behulpzaam bij het handhaven algehele welzijn. Aanvullende psychologische therapieën zoals ontspanningstechnieken, stress management en gedragstherapie hebben allemaal effectief in de strijd tegen depressie en het aanbieden van patiënten algehele coping-mechanismen geweest.