Diagnose van hyperactiviteit

De diagnose van hyperactiviteit bij kinderen kan problematisch zijn omdat de symptomen --- wiebelen, flightiness en onderbreken, bijvoorbeeld --- gemeenschappelijk zijn gedrag bij jonge kinderen. Juiste diagnose vergt dat veel symptomen aanwezig zijn bij een kind over een lange periode en in een heel scala van instellingen zijn. Hyperactiviteit kan moeilijk te diagnosticeren bij volwassenen, ook omdat problemen zoals depressie en angst veroorzaken gelijkaardige symptomen. Termen voor Hypractivity

In de loop der jaren heeft hyperactiviteit gegaan door verschillende namen, die kan maken het begrijpen van een diagnose verwarrend. Namen gebruikt voor hyperactiviteit hebben Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Attention Deficit Disorder (ADD), hyperactief kind syndroom en minimal brain disfunctie.
Symptomen

tekenen van Madame hyperactiviteit zijn overmatige friemelen, moeite met aandacht, moeite met het invullen van de activiteiten, niet luisteren (of lijkt niet te luisteren), overdreven praten, luidheid, binnenvallen op anderen, het onderbreken van anderen (vaak geïnterpreteerd als grofheid), onvermogen om stil of in hetzelfde blijven plaats, snel afgeleid, het onvermogen om adequaat te nemen met groepen, moeite volgende richtingen, dingen verliezen en eruit te flappen dingen uit.
Diagnose

Juiste diagnose van hyperactiviteit neemt tijd en degelijkheid. Leerstoornissen, zicht of gehoor problemen, omgevingsfactoren, en alcohol-of drugsmisbruik moeten worden uitgesloten als oorzaak van de symptomen. Een gedetailleerde geschiedenis moet worden verkregen, inclusief schoolgegevens. (Volwassenen kunnen problemen lijden op school melden.) Familie Een volwassene's en vrienden en familie van een kind, moeten leerkrachten en verzorgers worden geïnterviewd. Een kind moet worden geobserveerd in zijn normale omgeving.
Prevalentie in Jongens

Hyperactivity
komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, maar de reden daarvoor is nog niet bekend . Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben dezelfde symptomen.
Statistieken

Volgens de USDepartment van Volksgezondheid en Human Services, hyperactiviteit symptomen die voldoen aan de norm van de diagnostische criteria voor de stoornis ontstaan ​​in 4 procent van de kinderen, terwijl slechts ongeveer 40 procent van de kinderen ontgroeien de aandoening. De Centers for Disease Control en Prevention rapport dat ongeveer de helft van de hyperactieve kinderen hebben ook gedragsstoornissen, zoals oppositioneel opstandige gedragsstoornis.