Definitie van Memory Loss

Geheugenverlies kan optreden aan geheugenverlies, ouderdom of ziekten als Alzheimer. In de meest strikte zin, kan geheugenverlies worden gedefinieerd als wanneer een persoon in staat is om bepaalde informatie op te roepen. Geheugenverlies is gedefinieerd in een aantal manieren, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt en de specifieke vorm van geheugenverlies. Retrieval

De eerste definitie van geheugenverlies is het onvermogen om informatie op te halen uit de lange-termijn geheugen. Deze vorm van geheugenverlies komt het meest voor wanneer iemand wordt afgeleid of een moeilijke tijd concentreren op het moment dat het geheugen wordt gevormd. Hoewel het geheugen nog op lange termijn geheugen opgeslagen, de persoon geen toegang toe en daarom niet in staat om de benodigde informatie te herinneren. Verbale signalen kunnen worden gebruikt om te helpen de persoon herinneren de specifieke informatie.
Interferentie

De tweede definitie is wanneer nieuwere herinneringen worden gevormd blokkeren of vervangen van oudere herinneringen, waardoor ze ontoegankelijk. Er is alleen zo veel ruimte beschikbaar is en de hersenen maakt meer ruimte door zich te ontdoen van oudere herinneringen die niet langer nuttig zijn. Dit verklaart waarom een ​​persoon kan in staat zijn om te onthouden wat hij deze ochtend voor het ontbijt hadden, maar niet wat hij een week geleden voor ontbijt gehad. Deze vorm van geheugenverlies is normaal en wordt ervaren door iedereen.
Fading

Volgens fading theorie, is geheugenverlies beschreven als de verdwijning of "fading "van oudere herinneringen die niet langer nuttig zijn. Informatie verloren als gevolg van fading omvat telefoonnummers, namen en feiten die niet zijn gebruikt voor enige tijd. Bijvoorbeeld een persoon kan de feiten die ze moesten onthouden voor hun middelbare school geschiedenisles als ze niet deze informatie te gebruiken op een dagelijkse basis te vergeten. De hersenen begint om deze feiten te zien als nutteloze informatie, en uiteindelijk ze vervagen.
Anatomie

De werkelijke fysieke definitie van geheugenverlies als gevolg van ouderdom wordt omschreven als de inkrimping van de hippocampus en prefrontale cortex door het terugtrekken van dendrieten en de daling van synaptische verbindingen tussen neuronen in de hersenen. De hippocampus en de prefrontale cortex zijn de belangrijkste gebieden van de hersenen geassocieerd met declaratieve (fact-opslag) geheugen. Als een persoon leeftijden, haar hersenen verandert, waardoor het geheugenverlies die soms kunnen leiden tot aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer en dementie.
Psychologie

Psychologie
beschrijft geheugenverlies als het onvermogen naar declaratieve herinneringen uit het lange termijn geheugen op te halen. Dit wordt gebruikt om mensen die lijden aan geheugenverlies te beschrijven. Hoewel ze toegang tot procedureel geheugen, die verantwoordelijk is voor activiteiten zoals lezen, fietsen en zwemmen hebben, ze zijn niet in staat om toegang te krijgen tot hun declaratieve geheugen waarin feiten zijn opgeslagen. Voor sommigen kan dit een tijdelijke aandoening die goed te behandelen, terwijl voor anderen de schade blijvend zijn.