De oscillerende Effect

De oscillerende effect is een theorie in de experimentele psychologie die probeert de weg zintuigen te sturen informatie over het neurale netwerk te verklaren . Theorie

oscillerende effect theorie stelt dat wanneer een zintuig stimulatie ontvangt , stuurt impulsen efferente energie door het zenuwstelsel . Het orgel is ook een reactie op de stimulus door het onderdrukken en het remmen van deze reactie , en de wisselende effect van efferente stimulatie en onderdrukking binnen het zenuwstelsel produceert een oscillatie van nerveuze impuls en inhibitie .
Stimulus Intensiteit

Volgens de oscillerende effecttheorie , het zenuwstelsel communiceert de intensiteit van een stimulus door het toegestane tijd tussen efferente stimulatie en onderdrukking . De toename of afname in latentie derhalve het geheugen en veranderingen in de intensiteit van de stimulatie zien .
Equilibrium

oscillerende effect neemt aan dat het oscillatie tussen neurale impulsen en neurale inhibitie uiteindelijk streeft evenwicht binnen het zenuwstelsel . Om deze reden , het verstoren van de zintuiglijke orgel met ingang zorgt ervoor dat de impuls , terwijl het orgel probeert te evenwicht te bewaren door remming van de neurale actie .