De oorzaken van een overactieve schildklier

Een overactieve schildklier is een indicator van een van de vele aandoeningen en aandoeningen die het vermogen van uw schildklier te kunnen functioneren beïnvloeden. Terwijl er eenvoudige tests om te bepalen of uw schildklier overactief is, is het aan uw arts of specialist om een ​​beperking van de specifieke oorzaak. Als uw arts u heeft meegedeeld dat uw schildklier overactief is, is het nuttig om te weten hoe je schildklier functies, en de stoornissen en aandoeningen die kunnen leiden u om te tekenen en symptomen van hyperthyreoïdie hebben - evenals opties voor de behandeling van een overactieve schildklier . Uw schildklier's Mission

Uw schildklier heeft een missie: om je lichaam stofwisseling te reguleren - in feite, de schildklier cellen zijn de enige cellen die deze functie kan vervullen. Metabolische functie omvat uw vermogen om te winnen of verliezen gewicht gegeven normale hoeveelheden voedsel-inname en lichaamsbeweging. Maar de schildklier is ook de opzichter van andere belangrijke functies, waaronder hart-en polsslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur. De schildklier vervult zijn doel door het omzetten van jodium in de schildklier hormoon, dat eigenlijk uit twee hormonen: thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3). Een gezonde schildklier produceert ongeveer 80 procent T4 en 20 procent T3. T3 is ongeveer vier keer zo "sterk" als T4 in termen van effectiviteit.
T3, T4 en TSH

Naast de productie van T3 en T4, is er een andere belangrijk hormoon te leren over - schildklier stimulerend hormoon (TSH). TSH wordt vrijgegeven door de hypofyse wanneer het merkt dat de schildklier genoeg schildklierhormoon niet produceert. Een lage TSH in bloed geeft aan dat de hypofyse ziet behoeft de schildklier te produceren van meer schildklierhormoon stimuleren. Hoge niveaus van T3 en T4 in de bloedbaan, in combinatie met een lage TSH vermelden een overactieve schildklier. Dit leidt tot een aandoening genaamd hyperthyreoïdie.
Hyperthyreoïdie

Hyperthyreoïdie
is slechts een medische term die wordt gebruikt om de tekenen en symptomen gezien bij mensen met een overactieve schildklier beschrijven , de etiologie van hyperthyroïdie kan een van verscheidene onderliggende aandoeningen. Als u een overactieve schildklier, merk je bepaalde symptomen. Deze kunnen een onregelmatige "fladderen" heartbeat, intolerantie voor hitte, nervositeit en angst, vermoeidheid en het onvermogen om in slaap vallen en blijven. Vrouwen kunnen ervaren lichte menstruatie, of geen. Tekenen dat u en uw arts zou kunnen merken zijn een snelle hartslag, trillende handen, haaruitval, spierzwakte en warme, vochtige huid. Hoewel veel mensen met een overactieve schildklier ervaring gewichtsverlies, wat eigenlijk gewichtstoename, omdat ze eten meer bij te houden met de onmogelijke eisen van een boven-normale stofwisseling.
Oorzaken van hyperthyreoïdie

p De meest voorkomende oorzaak van een overactieve schildklier is de ziekte van Graves, dat is eigenlijk een auto-immuunziekte. Naast een overactieve schildklier, kunnen mensen met de ziekte van Graves ook een ontsteking achter de ogen die veroorzaakt zwelling, en verdikte huid op de onderbenen, bekend als pretibial myxedema. Minder vaak voorkomende oorzaken van een overactieve schildklier zijn schildklierknobbeltjes, soms genoemd "toxische nodulaire struma," die overmatige productie van schildklierhormoon veroorzaken. Thyroiditis, ontsteking van de schildklier, ook symptomen van hyperthyroïdie veroorzaken. De meeste vormen van thyreoïditis zijn van voorbijgaande aard en vereisen geen lange-termijn behandeling.
Behandeling van de ziekte van de overactieve schildklier

Graves of toxisch nodulair struma kan worden behandeld met anti-schildklier geneesmiddelen zoals propylthiouracil en methimazol (PTU), die de schildklier verhinderen overproducerende schildklierhormoon. Omdat de symptomen van een overactieve schildklier kan terugkeren nadat u stopt met de medicijnen, worden patiënten vaak aangemoedigd om een ​​behandeling genaamd radioactief jodium behandeling overwegen. Hoewel dit wordt aangeprezen als een permanente 'fix' voor een overactieve schildklier, het resulteert bijna altijd in hypothyreoïdie, een aandoening die levenslange controle en behandeling vereist. Een andere manier om hyperthyreoïdie te behandelen is om een ​​deel of het geheel van de schildklier operatief te verwijderen - dit kan ook leiden tot hypothyreoïdie
Hoe moet je Behandel een overactieve schildklier
Volgens het Journal of Nuclear Medicine Technology, in de Verenigde Staten, radioactief jodium behandeling het meest vaak aanbevolen aan patiënten met een overactieve schildklier, vooral die met de ziekte van Graves. Echter, in Europa, Australië en Aziatische landen (waaronder Japan en China), anti-schildklier medicamenteuze behandeling is de beste keuze; radioactief jodium behandeling wordt spaarzaam gebruikt. Voordat u besluit op een behandeling voor een overactieve schildklier, hebben een diepgaande discussie met uw arts over de mogelijke bijwerkingen van de verschillende behandelingen.