De grondbeginselen van drugsverslaving

Resultaten van de enquête die in 2007 door het ministerie van Volksgezondheid en Human Services tonen maar liefst 19,9 miljoen Amerikanen, 12 jaar oud of ouder, leed aan een vorm van drugsverslaving. Gevolg van de fysieke en psychologische gevolgen van de aandoening, die getroffen blijven op risico van terugval, zelfs na lange periodes van onthouding. Identificatie

Factoren
die bijdragen tot het ontstaan ​​van een drugsverslaving kan worden genetische, milieu-of geleerd. Drugsmisbruik gedrag wordt gedreven door fysieke en psychologische triggers die worden steeds erger in de tijd. Ongeacht de oorzaak, zodra een persoon krijgt in de gewoonte van het innemen stemmingsveranderende stoffen, de gecombineerde effecten van hunkeren naar het lichaam en een betere gemoedstoestand geleidelijk een uitstekende motivator geworden binnen iemands dagelijkse routine. De intensiteit van een verslaving zal afhangen van de individuele lichaam chemie, en de aard van de drug wordt gebruikt.
Eigenschappen

Prescription drugs
, cafeïne, alcohol, nicotine, evenals illegale stoffen zijn kunnen veroorzaken verslaving. En terwijl bepaalde stoffen sterker dan anderen kunnen zijn, hetzelfde mechanisme van verslaving geldt voor iedereen. Stoffen zoals alcohol, medicijnen en illegale drugs vormen de grootste risico op verstoring van iemands dagelijkse leven. Cocaïne, heroïne, morfine en extase zijn slechts enkele van de illegale drugs kunnen veroorzaken schade. Hoe sterker de drug gebruikt, hoe moeilijker het is om de verslaving te breken.
Functie

Het mechanisme van verslaving is opgebouwd uit drie fasen. Fase een is de zogenaamde "preoccupatie /anticipatie", waarbij een persoon begint te effecten van de drug zowel fysiek als mentaal hunkeren. Fase twee wordt "binge /intoxicatie", waarin het geneesmiddel daadwerkelijk wordt opgenomen en de gevolgen gevoeld. Fase drie is de "terugtrekking /negatief effect periode", waarin de effecten van de drug beginnen te slijten. Deze drie fasen kunnen optreden meerdere malen per dag afhankelijk van een verslaafd persoon op een stof. Langdurig gebruik werkt te breken vermogen van het lichaam om normaal te functioneren.
Behandeling

Behandeling benaderingen
voor drugsverslaving variëren, afhankelijk van hoe ernstig de toestand van iemand is. Chronische gebruikers vaak ervaren verlies van baan en gebroken relaties als de drug neemt op een hogere prioriteit binnen het dagelijks leven. In gevallen waarin individuen in staat zijn om te functioneren zonder de drug effecten in hun systeem, kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Antidepressiva en anti-angst medicatie kan worden toegediend om te helpen met de stemming stabilisatie. Psychotherapie interventies in combinatie met steungroep presentielijst wordt ook geadviseerd om gebruikers te helpen weer een normaal leven zonder het gebruik van drugs.
Stress & drugsverslaving

Als de effecten van drugs verslaving beroep op zowel het lichaam en de geest, het risico van terugval is altijd aanwezig. Het National Institute on Drug Abuse wijt spanning als de belangrijkste oorzaak voor de terugval in individuen proberen te herstellen van drugsmisbruik. De biochemische effecten van stress op chemische stoffen in de hersenen kan hunkeren verergeren en het moeilijker maken voor gebruikers om zich te onthouden. De effecten van langdurige druggebruik het potentieel van permanent te veranderen biochemie van de hersenen. In de meest extreme gevallen, kan psychische aandoeningen zoals dementie leiden.