De gevolgen van Cyanide in de Tissue

Per definitie cyanide is een chemische verbinding die een cyanogroep functionele groep bevat. Het gebeurt zowel natuurlijk als een bijproduct van de verschillende productieprocessen. Cyanide is een dodelijke stof die is gebruikt als een agent van chemische oorlogsvoering, in de executie van gevangenen en in veel gevallen van zelfdoding, waaronder massale zelfmoorden. Het heeft een aantal varianten, allemaal zeer giftig, en bestaat in gasvormige, vloeibare en vaste staten, de laatste als een wit kristallijn poeder. Cyanide blootstelling kan plaatsvinden via absorptie door de huid, door inslikken of bij inademing. Het lichaam kan verdragen zeer lage doses van cyanide, maar acute blootstelling aan grotere hoeveelheden kan dodelijk zijn binnen een paar minuten. Algemene systemische effecten

Wanneer cyanide in het lichaam, of via de huid, de luchtwegen en het spijsverteringsstelsel, het onmiddellijke effect ervan is om inactieve een enzym genaamd cytochroom oxidase maken. Dit enzym is vereist voor de effectieve levering van zuurstof aan de verschillende weefsels van het lichaam. De inactiviteit voorkomt oxygenatie van cellen, te ontnemen de cellen en het lichaam van zuurstof snel tot de dood leidt.
Bloed

Effecten van cyanide
van het bloed herkenbaar in laboratoriumanalyses omvatten een verhoogde concentratie van het bloed cyanide. Dit is het enige effect dat specifiek cyanide. Een hoger dan normaal zuurstofgehalte in veneus bloed in vergelijking met arterieel bloed is ook waarneembaar. Dit toont het falen van rode bloedcellen om zuurstof onttrekken ademhaling. Het bloed heeft ook een lage pH-indicatie een zure toestand.
Huid en slijmvliezen

waarneembare effecten van cyanide vergiftiging op de huid
beginnen clamminess, gevolgd een heldere rode kers verschijning, vooral in het gezicht en nek. Als de vergiftiging vordert, de lippen, gezicht en ledematen nemen op een blauwachtige kleur, bekend als cyanose, hoewel dit eigenlijk niet zo uitgesproken als in sommige andere soorten van vergiftiging, zoals diverse zenuwgassen. De mond en neus blijven relatief droog met weinig afscheiding. Pupillen van de ogen zijn ofwel normale of licht verwijde en aders en slagaders van de ogen hebben een heldere rode uitstraling.
Orgels

Een hoge concentratie van melkzuur is waargenomen in lichaamsweefsels door het gehele metabolisme veranderen van een zuurstofrijke of aerobic, staat voor een zuurstof-arme of anaërobe toestand, resulterend in de productie van melkzuur. Dit resulteert in een toestand van algemene metabolische acidose blijkt uit de combinatie van een lage pH met een hoge anion gap of AG. De AG geeft de verhouding tussen negatieve ionen of anionen in het bloed vergeleken met positieve ionen, of kationen. Het wordt meestal gemeten door het totale concentratie van bicarbonaat en chloride (anionen) van de totale concentratie aan natrium en kalium (kationen). Een hoge AG betekent dat er aanzienlijk meer kationen dan anionen, vaak specifiek opgemerkt door een zeer laag niveau van bicarbonaat.