De geschiedenis van het polio vaccin

polio-epidemieën hebben verminkt en vermoord mensen --- vooral kinderen --- sinds voor de geschreven geschiedenis. Op zijn slechtst --- paralytische polio --- het virus het centrale zenuwstelsel en kan leiden tot verlamming en ernstige ademhalingsproblemen. Voordat Jonas Salk ontwikkelde een succesvol vaccin, ongeveer 25.000 kinderen in de Verenigde Staten ontwikkelde paralytische polio elk jaar. Pre-Vaccin

Michael Underwood, een Britse arts, schreef de eerste klinische beschrijving van polio in 1789. In 1840 schreef Jacob von Heine een artikel dat de ziekte beschreven en merkte op dat het leek op het ruggenmerg te betrekken. In Vermont, 132 gevallen van polio in 1894 veroorzaakte de eerste epidemie van de ziekte in de Verenigde Staten. In 1908, twee Oostenrijkse artsen die het poliovirus. In 1916, een andere grote uitbraak vond plaats in de Verenigde Staten. Isolatie en quarantaine waren de enige manier volksgezondheid ambtenaren moesten reageren op het virus.
Ontwikkeling

Werk
om een ​​vaccin tegen het poliovirus te ontwikkelen had twee artsen, Maurice Brodie en John Kollmer, racen tegen elkaar om als eerste in te voeren. 1935 De proeven van de vaccins geleid tot enkele gevallen van polio, waarvan sommige bleek fataal. In 1835, President Franklin Roosevelt, een overlevende van polio, opgericht de Nationale Stichting voor Infantiele Verlamming en in 1938, Eddie Canter bedacht de term March of Dimes te moedigen Amerikanen aan de stichting te steunen.

Behandeling

Een behandeling voor polio werd ontwikkeld door Zuster Elizabeth Kenny van Australië. De procedure betrokken zijn hot-verpakken en stretching ledematen geteisterd door de ziekte. In 1942, de eerste Zuster Kenny Institute geopend en Kenny's behandelprotocol werd de norm voor polio. Ondanks het behandelprotocol, infectie was nog steeds hoogtij en wijdverspreide epidemieën bleven optreden.
Jonas Salk

Jonas Salk keurde een positie in de medische laboratorium opgericht door Sarah Mellon Scientific stichting in 1947 en het volgende jaar het laboratorium werd een subsidie ​​voor een poliovirus typen project. Salk gebruikt weefselkweek te cultiveren en te werken met het virus. Tegen 1952, had een versie van Salk's vaccin, met behulp van een gedood poliovirus, succesvol gebleken in kleine studies. Maar in 1953, waren er 35.000 nieuwe gevallen van polio in de Verenigde Staten.
Succes

In 1954 werden Salk's vaccin in massieve proeven gesponsord door de Nationale Stichting getest voor Infantiele Verlamming. Meer dan 1,8 miljoen kinderen --- genaamd Polio Pioniers --- nam het vaccin, nam een ​​placebo of nam geen van beide. Het succes van de proeven werd aangekondigd in een persconferentie in 1955 en door 1957, na massaimmunisering begon, de Verenigde Staten heeft slechts 5.600 nieuwe gevallen. In 1962, het Sabin oraal vaccin in gebruik en door 1964, waren er slechts 121 nieuwe gevallen van polio gemeld in de Verenigde Staten. In 1979, het laatste geval van inheemse polio voorgedaan in de Verenigde Staten. Sindsdien zijn alle gevallen vaccin-gerelateerde geweest of zijn gebracht in een andere provincie. Wereldwijd zijn er zes landen waar polio nog steeds mensen besmetten. In 2005 waren er 105 gevallen in Nigeria en Soedan.