De geschiedenis van glioblastoma

Glioblastoma is een kwaadaardige vorm van zeer snel groeiende hersentumor die de glia, of ondersteunende weefsels van de hersenen die voeding geven aan de hersenen en tot ondersteuning van neuronen met het verzenden van signalen via het zenuwstelsel aantast. Volgens het Centraal Hersentumor griffie van de Verenigde Staten (CBTRUS), meer dan 32 procent van alle tumoren gediagnosticeerd zijn glioblastomas. Een prognose van de tumor is heel slecht met overleving te breiden tot slechts ongeveer een jaar zonder behandeling. Diagnostisch, worden de tumoren gescheiden in twee groepen: primaire en secundaire, die geslachten en leeftijden van invloed zijn anders. Oude Geschiedenis

Van het oude Egypte tot Zuid-Amerika, is hersenchirurgie gedocumenteerd gaat terug tot 7000 voor Christus, en is eigenlijk het enige type van oude operatie waarvoor wij hebben meer dan anekdotisch bewijs. In het Neolithicum (late steentijd), was het gebruikelijk voor sjamaan van de stam om rituelen uit te voeren om wierp de boze geesten die werden infecteren van de zieke persoon. Toen dat niet werkte, was trepanation, waarin een gat is geboord in de schedel te laten uit de boze geesten, geboren. Gezien de tijd, waar geen verdoving, geen metalen chirurgische instrumenten en geen steriele operatiekamer, is het verbazingwekkend dat oude schedels ontdekt dat botgroei hadden rond de trepanation plaats, wat aangeeft dat tenminste een deel van de patiënten overleefden.

hersenoperatie in het oude Griekenland

Hippocrates
, een oude Griekse arts, leefde rond 400 voor Christus, en werd aangeduid als "de vader van de geneeskunde." Het is dankzij hem dat we onze morele en ethische structuur in de geneeskunde, de eed die bekend staat als de eed van Hippocrates, die alle artsen nemen waarin ze beloven, "Ten eerste, doe geen kwaad." Hij was invloedrijk in het innemen van medicijnen uit het rijk van spiritualiteit, religie en filosofie en waardoor het een harde wetenschap. Hij schreef veel teksten over hersenchirurgie methoden, hoe om epileptische aanvallen te herkennen en, misschien wel de beroemdste, een hele verhandeling genaamd "Op verwondingen van het hoofd," die gedetailleerde instructies over hoe trepaning werd gedaan.

Middeleeuwen hersenoperatie

Het werk dat Hippocrates begon duurde tot in de middeleeuwen. Als instrumenten werd meer verfijnd, zo ook de kunst van neurochirurgie. Barbier-chirurgen namen hun act op de weg en reisde van stad tot stad, beweren dat zij de "steen van de waanzin" kon verwijderen en gratis de geesteszieken uit hun kwelling.
The Modern Age

Fast forward naar tweehonderd jaar geleden, en we zien dat historische pogingen om een ​​systeem te ontwikkelen waarmee hersentumoren kunnen worden aangemerkt data van de jaren 1830. Glioom werden voor het eerst genoemd door een Duitse patholoog genaamd Rudolph Virchow in 1860. Bekend als "de vader van de pathologie," Virchow veel bijgedragen tot het gebied van wetenschap en classificatie en was een van de eerste om hersentumoren te studeren aan het microscopisch niveau. Gecrediteerd met het uitvinden van een van de twee methoden van de autopsie nog steeds in gebruik, Virchow's reputatie nog steeds te lijden in zijn weigering om te geloven dat bacteriën veroorzaakte infecties.
The 20th Century

Percival Bailey, een Amerikaanse chirurg, samen met zijn collega Harvey Williams Cushing, die ook een neurochirurg, creëerde de eerste grote classificatiesysteem voor hersentumoren in 1926. Cushing wordt vaak "de vader van de neurochirurgie." Genoemd Hans Joachim Scherer, een neuropathologist die geneeskunde in de jaren 1920 studeerde in München, was de eerste die glioblastomas af te bakenen in de twee groepen. Na de verhuizing naar Berlijn in 1931 om zijn onderzoek voort te zetten, werd hij gearresteerd en ondervraagd door de Gestapo. Na het verkrijgen van zijn vrijheid, hij al snel verhuisde naar Antwerpen, België (bij wijze van Parijs en enkele andere haltes) en begon zijn werk opnieuw met het Bunge Instituut. Nadat de Duitsers binnenvielen België in 1941, werd Scherer besteld door de Duitse militairen terug naar Breslau, en er Scherer werd een van de drie artsen die lijkschouwingen en het centrale zenuwstelsel dissecties uitgevoerd op meer dan 300 Poolse en Duitse kinderen die gedood waren in een mentale ziekenhuis. Hij werd in 1945 vermoord door een geallieerde troepen bom.
De 21e eeuw en Beyond

Tot op heden, de standaard behandeling voor glioblastoma was ofwel een operatie of bestraling, of beide . Er zijn echter vele klinische proeven en biomedische studies uitgevoerd die ons kunnen geven inzicht in hoe deze kwaadaardige moordenaar kan worden genezen. Volgens Medical News Today, in november 2008 Drs. Johan Skog van Nederland en Xandra Breakefield van Massachusetts General Hospital maakte een baanbrekende ontdekking. Door de komst van genoom DNA en analyse, hebben zij ontdekt unieke merkers die een biologisch proces dat tumoren doorlopen om hun omgeving te veranderen om hun groei te illustreren. Wat dit betekent is in plaats van gebruik hersenscans of biopsieën, zullen deze genetische merkers kunnen oncologen de aanwezigheid van een glioblastoma met alleen een bloedonderzoek onderscheiden en eventueel te harden met gentherapie. Toen onderzoekers analyseerden de RNA markers in het bloed van een patiënt glioom, waren ze in staat om een ​​moleculaire 'momentopname' van soorten van de tumor te krijgen. In de toekomst, kunnen we in staat om te zeggen of we nog gevoelig voor hersentumoren, maar door middel van een vingerprik.