De geschiedenis van de behandeling van ADHD

In 1937, dr. Charles Bradley werd de eerste arts om de psychostimulantia medicatie benzedrine voorschrijven om hyperactieve kinderen te behandelen. Ondanks het feit dat hij schreef en publiceerde zijn bevindingen in tal van medische tijdschriften, het zou nog 20 jaar duren voor zijn ontdekking te worden opgemerkt door andere artsen. Terwijl de belangrijkste ontdekkingen over ADHD zijn gemaakt in de afgelopen 30 jaar, de geschiedenis van de stoornis is veel langer. 1957

Methylfenidaat
, beter bekend als Ritalin, werd goedgekeurd om hyperactiviteit te behandelen bij kinderen in de 1957. Op dit moment werd de aandoening bekend als "minimal brain disfunctie." De term werd uiteindelijk veranderd in 'hyperkinetische stoornis "in de jaren 1960. Een ander geneesmiddel, dextroamfetamine, beter bekend als Dexedrine, werd ook gebruikt op dit moment om hyperactiviteit te behandelen bij kinderen.
1975

In 1975, pemoline (Cylert) werd goedgekeurd Door de FDA voor toepassing bij de behandeling van ADHD. Echter, het gebruik ervan om ADHD te behandelen aanzienlijk
1980

In 1980, de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Derde editie (DSM-III) werd gepubliceerd door de American Psychiatric Association. Dit was de eerste keer dat de term 'attention deficit disorder "werd gedefinieerd, en het genoemde twee subtypes van ADD: met hyperactiviteit of zonder hyperactiviteit. In de herziene editie (DSM-IIIR), werd de term veranderd in deficit /hyperactivity disorder aandacht met drie subtypen: vooral onoplettend, voornamelijk hyperactief, of gecombineerde type. De diagnose en de psychosociale behandeling van ADHD sterk toegenomen nadat het werd opgenomen in de DSM onder deze namen.
1990

In 1996, de merknaam van een amfetamine die bekend staat als Obetrol veranderde Adderall toen het werd goedgekeurd voor de behandeling van ADHD. Voor die tijd, zou zijn gebruikt om de behandeling van obesitas.
1999

Een van de grootste studies van de behandeling van ADHD, de Multimodal Treatment Study of ADHD, werd gepubliceerd in het American Journal of Psychiatry in 1999. Volgens de studie medicatie alleen werkzamer dan psychosociale behandelingen alleen. Echter, de meest effectieve behandeling was er een die gecombineerd zowel medicatie en psychosociale behandelingen.
2000s

Extended-release vormen van diverse stimulerende middelen hebben in de afgelopen jaren zijn ontwikkeld . Een extended-release formule van methylfenidaat, beter bekend als Concerta, werd uitgebracht in 2000. In 2001 werd een extended-release formule, bekend als Adderall XR, vrijgegeven. In 2002, atomoxetine (Strattera) werd goedgekeurd door de FDA voor gebruik als een behandeling voor ADHD. Het is de eerste nonstimulant medicatie goedgekeurd door de FDA specifiek om ADHD te behandelen.