De geschiedenis van Streptococcus pneumoniae

De respiratoire aandoening die bekend staat als een longontsteking heeft de mensheid geteisterd zo ver terug in de geschiedenis als het oude Griekenland. Een van de bekende bacterie die longontsteking veroorzaakt, is Streptococcus pneumoniae, een microbe die is onderzocht sinds de late 19e eeuw. Wetenschappers hebben gehoopt om de bacteriën kenmerken begrijpen en komen met een vaccin om de sterfte aan longontsteking verminderen. Vroege Geschiedenis

De eerste keer dat de symptomen van iemand die besmet zijn met streptococcus pneumoniae werd beschreven werd in de 2e eeuw CE Aretaeus van Cappadocië, een Griekse arts, beschreef het lijden van zijn patiënt, maar wist niet dat de symptomen veroorzaakt door bacteriën. Door de eeuwen heen, overal waar mensen werden geclusterd in kleine gesloten gemeenschappen, zoals gevangenissen of scholen, Streptococcus pneumoniae zou een microkosmische epidemie vanwege de zeer besmettelijke aard veroorzaken.
Discovery

Twee personen werkten aan weerszijden van de Atlantische Oceaan te isoleren Streptococcus pneumoniae en groeien in een cultuur. Louis Pasteur van Frankrijk was de eerste om zijn verslag te publiceren, in januari 1881, na het vinden van de bacteriën in het speeksel van een jongere met hondsdolheid. George Miller Sternberg van de Verenigde Staten bemonsterd zijn eigen speeksel en met succes groeide de bacteriën als een cultuur in september 1880, maar leverde zijn rapport tot april 1881 niet te publiceren.
Lobar Longontsteking

In april 1884, Albert Fraenkel, een Duitse arts, vond Streptococcus pneumoniae bacteriën in monsters genomen van de keel en de mond van de patiënten die lobaire longontsteking had. De Gramkleuring was uitgevonden in 1884, en het werd gebruikt om de verschillen tussen longontsteking microben te identificeren. Fraenkel publiceerde zijn bevindingen in 1886 op hetzelfde moment dat Anton Weichselbaun publiceerde een soortgelijk rapport. De bacterie werd bekend als Fraenkel-Weichselbaun's diplococcus of Fraenkel's bacil.
Gentechnologie

In 1928, Frederick Griffith geprobeerd om te komen met een vaccin tegen longontsteking. Hij nam nonvirulent virulente stammen van Streptococcus pneumoniae en combineerde ze op zodanige wijze dat de microben te transformeren door hun DNA. Dit was een van de eerste gevallen van genetische manipulatie in het laboratorium.
Vaccins

In 1911, wetenschappers geprobeerd om een ​​effectief vaccin tegen de longontsteking veroorzaakt door Streptococcus pneumoniae vinden . Toen penicilline kwam in populaire gebruik in de jaren 1940, werden de patiënten ingeënt met dat in de overtuiging dat de penicilline van de infectie zou doden. Veel patiënten overleden. Door de jaren 1960, werd een echte longontsteking vaccin opnieuw gezocht. De eerste pneumokokkenvaccin werd geproduceerd en een vergunning in november 1977. Dit vaccin is samengesteld uit de 14 serotypen bekend ongeveer 80 procent van alle bacteriën veroorzaakte pneumococcal gevallen in de Verenigde Staten veroorzaken. Twee vaccins die 23 serotypen bedekt werden geproduceerd en een vergunning in juli 1983.
Potentieel gevaar

Van 2001 tot 2003 wetenschappers bij Instituto de Tecnologia Química e Biológica da Universidade Nova de Lisboa gevonden Streptococcus pneumoniae bacteriën die resistent zijn tegen de gebruikelijke behandelingen met medicijnen waren. Hun monsters kwamen van kinderen die naar 13 kinderdagverblijven in de stad van Lissabon.