De geschiedenis van Serologie

Serologie is de studie en analyse van het serum (lichamelijke uitscheidingsproducten zoals bloed, speeksel, sperma en zweet). In forensisch verwijst voornamelijk naar de studie van bloedanalyse. Lichaamsvocht en bloed zijn gebruikt in plaats delict analyse sinds de vroege jaren 1900, echter, de analyse was uiteraard veel minder verfijnd. Vroege Geschiedenis

Verschillende soorten bloed
werden niet erkend tot 1875 en ze waren niet in groepen georganiseerd tot 1900. In 1901, Karl Landsteiner ontdekte de ABO bloedgroep systeem. Dit was een revolutionaire doorbraak voor de forensische wetenschap. Van toen af ​​aan werd bloed het typen gebruikt om te helpen elimineren potentiële verdachten in verschillende plaatsen delict, volgens "Forensics Demystified" door David Fisher, Barry Fisher en Jason Kolowski.
Blood Typing

Rode bloedcellen hebben antigenen (stoffen die antistoffen produceren om infecties te bestrijden). Landsteiner erkende verschillende soorten antigenen toen hij gescheiden rode bloedcellen van het plasma in een centrifuge (een apparaat dat bloedmonsters spins). Landsteiner vond twee verschillende reacties (afstotende en klonteren) toen hij voegde rode bloedcellen van andere individuen, volgens "Serologie: Het is in het Bloed" door Katherine Ramsland. Deze werden aangeduid met A (als antigeen A aanwezig is, antigen B afwezig is en anti-B-antilichaam aanwezig is) en B (als B-antigeen aanwezig is en antigen A afwezig). De derde reactie werd bestempeld O. Dit werd bekend als de ABO bloedgroep systeem.
Dried Blood

In 1932, dr. Leon Lattes uitgevonden een manier om te testen voor antilichamen in gedroogde bloed vlokken. Dit was een belangrijke ontdekking in dat het de eerste keer dat gedroogd bloed getest konden worden. Bovendien, hij ontwikkelde ook een procedure voor het aanbrengen van bloed testen om vlekken op stof, volgens "Serologie: Het is in het Bloed."
Rhesus Factor

In 1940, Landsteiner ontdekte de Rhesus-factor, samen met Alexander Wiener van Bureau van Chief Medical Examiner de New York City. Het Rhesus factor verwijst naar de vijf antigenen in het bloed (op het oppervlak van rode bloedcellen). De ontdekking van de Rhesus-factor heeft geleid tot veel ontwikkelingen in de forensische bloed technieken, volgens "Forensics Demystified."
Later Geschiedenis

Later geschiedenis van bloed serologie geconcentreerd op de verdere individualisering van bloed werk. Vooral wetenschappers gewerkt aan het ontwikkelen van technieken voor het identificeren van het geslacht van de persoon door het gebruik van een enzym /eiwit profiel. Daardoor huidige bloedgroep bevat testen voor vele soorten enzymen en eiwitten. In feite, met ingang van vandaag, hebben wetenschappers meer dan 150 serumeiwitten en 250 celenzymen rassen gevonden, volgens "Serologie: Het is in het Bloed." Een andere belangrijke doorbraak was de toepassing van DNA technologie. Als gevolg is het nu nauwkeuriger te passen DNA uit een bloedmonster op een plaats delict dan om een ​​volledige bloedbeeld (met enzymen en eiwitten) te creëren. Toch is het bloed profiel nog nuttig in het aanbieden van aanwijzingen over het geslacht en de bloedgroep van het individu.