De geschiedenis van Rocky Mountain spotted fever

Rocky Mountain spotted fever is een door teken overgedragen ziekte die koorts, braken en misselijkheid, spier-en hoofdpijn, verlies van eetlust, en, in zijn late stadia, een levendige uitslag en diarree veroorzaakt. Eerst geïdentificeerd in de late 19e eeuw in Idaho, het blijft een bedreiging voor de volksgezondheid zijn. Een Tick-Borne Ziekte

Volgens de Centers for Disease Control, Rocky Mountain spotted fever is een ziekte veroorzaakt door Rickettsia rickettsii bacteriën en overgedragen door besmette teken. In de Verenigde Staten, twee soorten van teken, de Amerikaanse hond teek (Dermacentor variabilis), en Rocky Mountain hout teek (Dermacentor andersoni), dragen de bacterie. Twee soorten aangetroffen in landen ten zuiden van de VS, de bruine hond teek (Rhipicephalus sanguineus) en de Amblyomma cajennense teek, ook kan de ziekte overbrengen. De ziekte ontwikkelt zich meestal tussen de vijf en 10 dagen nadat het slachtoffer wordt gebeten.
Eerste gedocumenteerde gevallen

Rocky Mountain spotted fever trok niet de aandacht van de medische gemeenschap tot laat in de 19e eeuw. Volgens de National Institutes of Health, de ziekte voor het eerst werd geïdentificeerd in de Snake River Valley van Idaho in 1896. Genaamd de "zwarte mazelen" door de lokale bevolking, het was wijdverspreid, en vaak fataal.
Dr Ricketts

In opdracht van de US Public Health Service , Dr Howard T. Ricketts leidde een onderzoeksteam naar de Bitterroot Vallei van Montana, waar de ziekte veelvuldig opgetreden. Werken in tenten en hutten, door 1906, Dr Ricketts en zijn team erin geslaagd om te bewijzen dat teken overgebrachte de ziekte. Nadat zij gewezen op de oorzaak, het team ontwikkelde een vaccin.
Rocky Mountain Laboratory

Om verdere studie van Rocky Mountain spotted fever, in 1928 aan te moedigen, de staat van Montana bouwde de Rocky Mountain Laboratory, een onderzoekslaboratorium in Hamilton, Montana. In 1931, de GGD kocht de faciliteit, die in 1937 een deel van de afdeling Infectieziekten aan het National Institute of Health werd. Bij verschillende andere divisies kwam het instituut in 1948, werd de naam veranderd in de National Institutes of Health.
Hedendaagse Gevallen

Ondanks de vooruitgang in het begin van de 20e eeuw, Rocky Mountain spotted fever blijft voordoen. Victoria A. Harden, auteur van een geschiedenis van de ziekte, meldde dat het aantal gevallen aanzienlijk gestegen in de jaren 1970, toen de militaire opleiding operaties en toerisme groeide in gebieden inheems aan teken dat de bacteriën worden uitgevoerd.

Omdat het wordt verspreid door teken die meestal sterven in de koude winter weer, de meeste gevallen van Rocky Mountain spotted fever plaatsvinden tussen april en september. Interessant is gevallen van de ziekte verschijnen meestal in wat de CDC noemt het "Zuid-Atlantische regio," die de staten Delaware, Maryland, Virginia, West-Virginia, North Carolina, South Carolina, Georgia, Florida en het District of Columbia omvat . Meer gevallen verschijnen in North Carolina en Oklahoma is dan een van de andere staten. Ironisch genoeg, gebeurtenissen in de Rocky Mountain regio nu zijn relatief zeldzaam.
Behandeling

Uiteindelijk, het vaccin behandeling voor Rocky Mountain spotted fever maakte plaats voor een behandeling met antibiotica. Momenteel patiënten met Rocky Mountain spotted fever ontvangen tetracyclinederivaten, te beginnen zodra hun artsen de diagnose van de ziekte en voortdurende gedurende ten minste drie dagen nadat de koorts zakt.