De geschiedenis van Psychosurgery

Psychosurgery is nu ontkracht medische behandeling voor psychische stoornissen, waarbij artsen vernietigen hersenweefsel om het gedrag van de patiënt te veranderen. Zijn meest beruchte vorm, de lobotomie, aan populariteit gewonnen in de Verenigde Staten tijdens de jaren 1940 en 1950. De opkomst van geneesmiddelen op recept en een groter bewustzijn van de schadelijke effecten psychochirurgie's zijn sindsdien verdiend de veroordeling van zowel de medische gemeenschap en het grote publiek. De Middeleeuwen

Tijdens de Middeleeuwen, artsen uitgevoerd trepanning, waarbij een cirkel uit de schedel van een patiënt werd gesneden. Dit werd gedacht te laten slechte geesten ontsnappen uit de patiënt. Maar zoals de meeste medicijnen van de dag, trepanning had geen basis in de wetenschap. Eerder samenlevingen, zoals de oude sumarians, ook bezig met trepanning.
De Phineas Gage Ongeval

Railroad worker Phineas Gage was gewond geraakt bij een bizar ongeluk in 1848. Een explosie voortgestuwd een ijzeren staaf door een deel van de hersenen Gage's, het draaien van de eens zo zachtaardige man in een agressieve bruut. Het ongeval niet alleen aangetoond dat een persoon met een gedeeltelijk verwoest hersenen kon leven, maar ook dat gedrag kan radicaal worden veranderd door een dergelijke vernietiging.
De geboorte van Moderne Psychosurgury

Gottlieb Burckhardt aandacht besteed aan ongevallen Phineas Gage's, en in 1882, begon hij te experimenteren met psychochirurgie. Als Gage kan worden omgevormd van aangenaam om agressief door een hersenletsel, Burckhardt redeneerde dat een persoon met een gewelddadige persoonlijkheid rustig door een soortgelijke blessure zou kunnen worden gemaakt. Hij experimenteerde op zes patiënten, het verwijderen van een deel van hun frontale cortex. Het experiment doodde een patiënt en gaf verscheidene patiënten epilepsie. Toch Burkhardt was blij dat zijn experimenten leverden gedragsverandering. Hij beschouwde psychochirurgie een succes.
Reign van het Lobotomy

Neurologie professor Egas Moniz voerde de eerste lobotomie in Portugal in 1935. Hij verwijderde de frontale kwabben van zijn patiënten, omdat hij dacht dat dit was de zetel van de psychische stoornis. Anderen volgden zijn voorbeeld, en tussen 1945 en 1949, lobotomie in de Verenigde Staten vertienvoudigd, deels vanwege het is opkomen door psychiater Walter J. Freeman.

In de jaren 1940, het publiek zag nog lobotomie als levensvatbare oplossing voor het helpen van psychisch gestoorde patiënten. Maar rond deze tijd, journalisten begonnen meer schrijven over nadelen van de procedure. In 1949, Newsweek een artikel te bellen naar de lobotomie een teleurstelling, en zeggen dat ze werden uitgevoerd "zonder onderscheid."
Decline van de Lobotomy

In de jaren 1950, artsen begonnen proscribing anti-psychotische medicijnen, en deze drugs werd de nieuwe hoop voor mensen die lijden psychische stoornissen. Lobotomies begon te dalen, en psychochirurgie stierf als publieke en wetenschappelijke opinie keerde zich tegen het.