De geschiedenis van Biochips

Een biochip is in wezen een biomedisch laboratorium geminiaturiseerde en bevatte op een enkele chip. Biochips enorm de snelheid waarmee biomedische analyse kan worden uitgevoerd, het uitvoeren van duizenden gelijktijdige biochemische reacties. Best bekend voor het versnellen van het proces van DNA-analyse, kan biochips de tijd die het duurt om resultaten te krijgen van een aantal chemische tests en zal een dag zijn implanteerbare verkorten, zodat het in staat uit te voeren laboratoriumtests uit in het menselijk lichaam zal zijn. Advances in beide biomedische detectiemethoden en microminiaturization componenten uit de halfgeleiderindustrie bijgedragen tijd om de evolutie van de biochip. Chemical Sensors

biochips
moet kunnen chemische eigenschappen van de monsters ze te testen voelen. De ontwikkeling van chemische sensoren die kunnen worden geminiaturiseerd is de eerste stap in de ontwikkeling van de biochip. In 1922, W.S. Hughes uitvinder van de eerste dergelijke sensor, een glas genoemd pH-elektrode, die chemische uitwisselingen gebruikt in een dunne glazen membraan pH-niveau van een stof te detecteren. In de komende decennia chemische sensoren zijn ontwikkeld om het niveau van zuurstof, glucose en andere stoffen op te sporen.
DNA

In 1953, Watson en Crick beroemde ontdekte de dubbele helix structuur van DNA. Door 1977 wetenschappers DNA-sequencing technieken had ontwikkeld. In 1983 Kary Mullis de uitvinder van de polymerase chain reaction techniek, die DNA-concentraties versterkt, waardoor wetenschappers aan DNA in zeer kleine hoeveelheden te detecteren binnen een steekproef.
DNA Sensoren

De verdere ontwikkeling van de biochip DNA sensoren opnemen van deze technieken mogen biochip-technologie een cruciaal onderdeel van het in kaart brengen van de volledige menselijke genoom zijn. Vandaag de dag worden biochips regelmatig gebruikt om de sequentie niet alleen individuele DNA-monsters, maar om snel volgorde bacteriën en virus-DNA om snel vaccins te ontwikkelen.
Semiconductor Microminiaturization

Biochips
vertrouwen zwaar op de miniaturisatie technieken die door de halfgeleiderindustrie. Een biochip is een array van chemische sensoren met elkaar verbonden dat de gegevens kan omzetten in een computer leesbare vorm. Technologieën voor miniaturisering van de circuits aan beide sluit de sensoren en voor het omzetten van gegevens is ontwikkeld gedurende de jaren 1980 en gecommercialiseerd in de jaren 1990.
Implanteerbare Biochips

Werk
in het eerste decennium van de 21e eeuw door wetenschappers aan de Clemson University de mogelijkheid van een implanteerbare biochip heeft geïntroduceerd. De chip, ongeveer de grootte van een zandkorrel, is bedekt met een speciale gel om het lichaam het immuunsysteem van afwijzing te houden en is ontworpen om direct gegevens over zuurstof en glucose niveaus gewonde soldaten op het slagveld te leveren.