De functie van een Neutron

Een neutron is een deeltje en een van de drie componenten in een atoom, de andere twee zijn protonen en elektronen. Neutronen zijn, zoals de naam al doet vermoeden, neutraal geladen deeltjes. Protonen zijn positief geladen en elektronen zijn negatief geladen. Protonen en neutronen vormen de kern van een atoom. Het aantal neutronen bepaalt mede het gewicht van een element, aangezien de zwaarste deeltjes van de three.When een neutron bestaat op zichzelf, het snel vervalt. Een neutron halfwaardetijd bedraagt ​​ongeveer 10,5 minuten. Bovendien, neutronen zijn prominent aanwezig in processen zoals kernsplijting, radioactief verval en neutronenvangst. Basics De

hoofdfunctie van de neutronen in de nucleus zijn geweld te gebruiken om protonen laten binding plaats van elkaar afstoten als wanneer de neutronen ontbraken. Omdat neutronen hebben geen elektrische lading, ze worden niet beïnvloed door de elektrische lading van de protonen. Een sterkere band in het spel komt, overweldigend de elektrische kracht, en trekt de protonen om neutronen zodat beide deeltjes bij elkaar te houden om een ​​stabiele kern te creëren.
Isotopen

De isotoop een element van nature voorkomen en zijn meestal stabiel, kan een isotoop worden geïdentificeerd omdat het aantal protonen, elektronen en atoomnummer zijn hetzelfde, maar de atoommassa verschillend zijn. De isotoop wordt dan genoemd als (naam van het element) - (atoommassa afgerond op het dichtstbijzijnde gehele getal). Dus bijvoorbeeld koolstof, die bekend staat als koolstof-12, heeft ook isotopen van koolstof-13 en koolstof-14, wat betekent dat de massa is ongeveer 13 of 14, respectievelijk.
Beta Decay en Radioactief verval

Wanneer er een overbelasting van zowel neutronen of protonen in een kern, kan een deeltje veranderen in de andere (bijvoorbeeld een neutron een proton worden of een proton een neutron worden). De verandering in kosten zal de atomaire stabiliteit beïnvloeden en het element helemaal veranderen. Om het atoom neutraliseren moet een tegengestelde lading in het product. Als een neutron vervalt een proton is bèta negatief bederf. Het atoom heeft een positieve lading, verliest een elektron, en wordt het volgende element vooruit op het periodiek systeem. Als een proton vervalt een neutron produceren, is beta plus verval. Het atoom zal men minder proton hebben, verliest een elektron, en word het element lager op het periodiek systeem.
Kernsplijting

Het splitsen van atomen is bekend als kernsplijting. omdat neutronen zijn zware deeltjes, hun Naast een kern kan direct creëren de instabiliteit. Meestal een vrij zwevende neutron zal absorberen in een kern, en omdat het neutraal geladen het gewoon obligaties om de protonen. de meest gebruikte onderdeel van kernsplitsing is een isotoop van uranium, genaamd Uranium-235. De natuurlijk voorkomende element heeft een atoommassa van 238. Wanneer de U-235 isotoop absorbeert een vrij zwevende neutron, wordt het U-236, die is instabiel en onmiddellijk splitst. Bij de splitsing, zijn twee nieuwe elementen gevormd en twee neutronen vrij worden. Dus in een kernreactor vol U-235, wordt het proces een kettingreactie met de vrij zwevende neutronen continu vrijgegeven en opvallende U-235 atomen, destabiliseert enzovoort.
Neutron Capture

neutron capture, een neutron in een aangeslagen toestand herneemt naar een andere kern. Dit proces energie afgeeft in de vorm van gammastralen. De neutron wordt gewoonlijk gedwongen in de aangeslagen toestand zodat het schiet recht in de kern van een doel atoom. Er zijn twee processen, het langzame proces (s-proces) en snelle werkwijze (r-process). Het verschil is de snelheid van de neutronen wordt gevangen genomen door de doelgroep atoom. Het is een minder bekende werkwijze en is gebruikt in kankertherapie. de energie die vrijkomt is gunstig voor het doden van de tumoren in bepaalde vormen van hersenkanker.