De effecten van ultraviolette straling op Marine Wildlife

Ultraviolette straling, UVA en UVB, wordt uitgestoten door de zon. Hoewel ultraviolet licht doet ons van voordelen, zoals de productie van vitamine D, kan te lange blootstelling ernstige negatieve gevolgen, variërend van zonnebrand tot kanker hebben. In zeeleven, kan blootstelling aan ultraviolette straling vooral verwoestende, invloed het leven niet alleen in de oceanen, maar het hele ecosysteem. Plant Life

Fytoplankton
(de kleinste fabriek organismen in de wereld) zijn het fundament van de mondiale voedselketen, bewonen de bovenste lagen van de oceanen van de wereld. Verhogingen van UVB blootstelling leiden tot een onmiddellijke beschermende reactie van plankton, waardoor ze lager zinken in het water. Hoewel dit zorgt voor de overleving van het individu organisme, het betekent ook dat de plant krijgt minder zonlicht voor fotosynthese, hetgeen een negatieve invloed groei. Een andere zorg is dat UVB kan gewoon doden uit de gehele bevolking van plankton, wat kan leiden tot de ineenstorting van de gehele voedselketen.
Animal Life

UVB-straling is gevonden om schade aan alle soorten van waterdieren zoals vis, garnalen, krabben, amfibieën en zeezoogdieren leiden. Effecten kunnen variëren van verminderde reproductieve capaciteit om gestoorde larvale ontwikkeling. De waterdieren meest getroffen hebben de neiging om de kleinste te zijn, want zelfs kleine stijgingen in de blootstelling UVB kan verkleinen in de massa en de bevolking. Minder kleine waterdieren betekent dat grotere dieren hebben minder te voeden, afbrekende bevolkingsaantallen over het gehele spectrum.
Cycles Biogeochemical

De oceanen vormen een van de meest kritische biogeochemische, of nutriënt, cycli in het gehele ecosysteem. Door verdamping, condensatie en neerslag, water beweegt chemische elementen in de biosfeer. Verhogingen van de ultraviolette straling kan instabiliteit in natuurlijke cycli van de aarde veroorzaken en leiden tot een toename van de broeikasgassen. Bijvoorbeeld, fytoplankton slaan enorme hoeveelheden koolstof in de oceanen. Wanneer het plankton bevolking afneemt, de hoeveelheid koolstof in de atmosfeer toeneemt, het verhogen van de temperatuur wereldwijd. Dergelijke veranderingen kunnen sterk destabiliseren planetaire functie.