De effecten van strontium in het Dieet

Strontium is een scheikundig element gevonden in verschillende mineralen. Het is uiteraard gebruikelijk in het milieu en heeft ook diverse toepassingen, zoals een additief in dieselbrandstof. Strontium is te vinden in de lucht, aarde, stof, oppervlaktewater en grondwater, planten en dieren. Radio-actieve strontium gevormd in nucleaire reactoren en hun nucleaire explosies en meest ongunstige effecten van strontium zijn verbruikt in voedsel of water uit de radioactieve vorm van het element. Bron

Omdat stabiele en radioactieve strontium val als kleine stofdeeltjes op het oppervlak van het water, planten oppervlakken en de bodem, kan het zich ophopen in voedsel en drinkwater. Beide typen hebben de neiging te accumuleren in vis, groenten en vee meer dan in andere voedselbronnen. De meeste voedingssupplementen strontium resultaten van het eten van granen, bladgroenten en melkproducten.
Bone Storage

Het lichaam verwijdert de meeste strontium aangezien het andere overtollige mineralen en afvalstoffen, door zweet, urine en ontlasting. Echter, sommige strontium ophopen op en in het bot, omdat strontium gedraagt ​​als calcium in het lichaam. Bij volwassenen, strontium hecht typisch het botoppervlak, maar ontwikkelen lichaam van een kind strontium om bot te maken. Strontium dan in het lichaam kan worden bewaard jaren. Omdat botten voortdurend ontbinden cellen en ze te vervangen door nieuwe cellen, een groot deel van het strontium waarschijnlijk wordt geëlimineerd in de tijd, maar sommigen zullen worden hergebruikt.
Kinderen overwegingen

Het is ongewoon voor mensen om hoge niveaus van strontium consumeren. Als kinderen dat doen, kunnen ze problemen met de botgroei te ervaren. Echter, als ze eten genoeg calcium en eiwit, dit is niet waarschijnlijk. Kinderen die melk drinkt, vooral melk verrijkt met vitamine D, zal waarschijnlijk niet botgroei problemen hebben, zelfs als ze verbruiken een grote hoeveelheid stabiele strontium.
Radioactieve effecten op het bot

Significante hoeveelheden radioactief strontium, zoals andere radioactieve stoffen, is gevaarlijk. Wanneer het zich ophoopt op of in het bot, kan omliggende weefsels worden beschadigd door straling. Dit omvat beenmerg, de primaire bron van bloedcellen. Straling kan drastisch verminderen zowel rode en witte bloedcellen, zoals gebeurt wanneer straling opzettelijk gebruikt om beenmerg te vernietigen bij kankerpatiënten. Lage niveaus van rode bloedcellen leidt tot bloedarmoede en vermoeidheid, terwijl de lage niveaus van bloedplaatjes kan het voorkomen dat het bloed stolt. Verlies van witte bloedcellen remt het vermogen van het lichaam om infectieziekten te bestrijden.
Cancer

Radioactief materiaal
, waaronder strontium, kan kanker veroorzaken, want het beschadigt genetisch materiaal in cellen. Zowel de Environmental Protection Agency (EPA) en het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) heeft radioactief strontium gedefinieerd als kankerverwekkend voor de mens. Het Amerikaanse Agentschap voor toxische stoffen en Ziektepreventie Registry merkt op dat individuen in een populatie toonde een toename in leukemie na hun watervoorziening werd besmet met radioactieve strontium en andere radioactieve stoffen uit een kernwapens plant. Dit was een gebied langs de rivier de Techa in Rusland, te beginnen in de late jaren 1940.