De effecten van persistente stoffen

persistente stoffen, het label "persistente organische stoffen" (POP), worden aangeduid als zodanig door de organische aard van de verbindingen uit die stoffen tegen natuurlijke afbraakprocessen in het milieu. Verontreinigende stoffen kunnen natuurlijke chemische, biologische en fotolytische processen weerstaan ​​blijven in het milieu voor langere tijd, zich ophopen in de weefsels van levende organismen - vaak concentreren in de voedselketen - het creëren van schadelijke effecten van het milieu en de gezondheid. Hoewel er een aantal natuurlijke POP's, de meeste zijn gemaakt door middel van industriële processen en vaak gebruikt als pesticiden. Het probleem van Long-Range Transport

Een van de meest hardnekkige aspecten van dergelijke verontreinigingen is de mogelijkheid om transport over lange afstanden, waardoor de verontreiniging op plaatsen die nooit dergelijke verontreinigende stoffen hebben geproduceerd door menselijke gemanipuleerde industriële processen. Dit fenomeen heeft gemaakt POP een mondiaal probleem, zelfs invloed zijn op gebieden zoals de Noordpool. Polluenten worden gedragen door zowel wind en water over grote afstanden, vaak wordt ver van waar ze oorspronkelijk werden gebruikt of geproduceerd gedeponeerd. Volgens het Environmental Protection Agency (EPA), betekent dit dat landen die POP's hebben verboden een daling van de concentraties niet kunnen zien, omdat andere landen nog steeds de productie en het gebruik ervan.
De risico's voor de voedselketen

Een ander belangrijk punt is de mogelijkheid van POP's te volharden en te verspreiden via de voedselketen. Met POP's zich ophopen in de weefsels van levende organismen, zijn ze gemakkelijk vervoerd van de ene soort naar de volgende geholpen door migratiepatronen en natuurlijke roofzuchtige activiteiten op het land en in de zee. POP's nestelen zich in het lichaam vet van levende organismen en eigenlijk meer geconcentreerd te worden als ze van de ene soort naar de volgende, een proces genaamd "biomagnificatie." Slechts een kleine hoeveelheid van POP's aan de onderkant van de voedselketen, via biomagnificatie, kan grote gevolgen hebben op roofdieren aan de top van de voedselketen.
Impact op de gezondheid van levende organismen

Meerdere wetenschappelijke studies
hebben ernstige gezondheidsrisico's voor alle soorten van soorten, de mens, vogels, andere zoogdieren en vissen in het bijzonder gesloten. POP's zijn gekoppeld aan de daling van de bevolking, ziekten en afwijkingen zoals aangeboren afwijkingen. Wetenschappers hebben ontdekt dat POP's verstoren het voortplantingsproces, stunt het ontwikkelingsproces, van invloed op de gedragsmatige processen, effecten neurologische processen en zelfs immunologische processen te onderdrukken. Mensen zijn in gevaar vooral via de voedselketen. Diëten bestaande uit vis en wilde dieren hoog in vetgehalte zijn meestal de meest risicovolle diëten voor blootstelling aan POP's.
Verminderen van de risico's

De belangrijkste inspanning om aanpakken van het probleem van POP's wereldwijd komt in de vorm van het Verdrag van Stockholm inzake persistente organische verontreinigende stoffen, afgerond in 2001. Deelnemende overheden uit de hele wereld zijn overeengekomen te verminderen en /of elimineren van de productie en het gebruik van POP's. Het doel van het verdrag is voor het milieu, de natuur en de menselijke gezondheid te beschermen tegen blootstelling aan POP's. De overeenkomst heeft betrekking op 12 chemicaliën geproduceerd om zulke bekende gevaren als DDT en PCB's bevatten. Het Verdrag van Stockholm wordt beheerd door de United National Environment Program en streeft naar de oorspronkelijke 12 chemische stoffen uit te breiden naar onder andere POP's geïdentificeerd door middel van wetenschappelijk onderzoek.