DNA-testen voor MRSA en VRE

MRSA en VRE zijn twee van de meest viriele en dodelijke bacteriën in het ziekenhuis en de gezondheidszorg instellingen in te voeren. Het identificeren en beheersen van de verspreiding van deze bacterie organismen is een primaire zorg voor de algemene ziekenhuizen en de veiligheid van de patiënt. DNA testmethoden zijn ontworpen om hun aanwezigheid te identificeren en informatie te verstrekken over hoe deze organismen te ontwikkelen in het lichaam. DNA-onderzoek

DNA-test modellen worden gebruikt om MRSA en VRE bacterie te identificeren binnen de klinische en laboratorium instellingen. Deze procedures kunnen technici om DNA-moleculen en de effecten van deze bacteriën op hen hebben onderzocht, volgens het Human Genome Project. Ook bekend als moleculaire diagnostische tests, deze methoden zorgen voor een snelle en accurate middelen voor het identificeren MRSA en VRE-uitbraken. Hoe eerder deze bacteriën worden geïdentificeerd, hoe groter de kans een ziekenhuis of de gezondheidszorg faciliteit heeft het voorkomen van een uitbraak.
MRSA en VRE

MRSA en VRE
zijn bacteriële organismen bekend hun vermogen om antibiotica weerstaan. Beide bacteriën typen kan mogelijk uitgroeien tot volwaardige infecties die door huid-op-huid of huid-op-oppervlak contact worden overgedragen, volgens de Centers for Disease Control & Prevention. Ziekenhuizen en zorginstellingen kunnen gemakkelijk worden broedplaatsen, wat leidt tot een algemene uitbraak van deze infecties binnen een populatie. Bij MRSA of VRE onopgemerkt, deze organismen kunnen uiteindelijk meer dan een persoon het immuunsysteem's te nemen op het punt waar de dood mogelijk is. DNA-keuringen of screenings bieden een manier waarop deze infecties kunnen worden geïdentificeerd en gecontroleerd.
Superbugs

"superbacteriën"
zoals MRSA en VRE zijn bacteriële infecties bekend om hun vermogen tegen antibiotica zoals penicilline, tetracycline en Cipro volgens de resist "GI Health Newsletter." Deze weerstand wordt overgebracht naar nieuw gevormde bacteriecellen die reproduceren snel elke 20 minuten. DNA-onderzoek kan helpen bij het identificeren van hoe deze organismen zich aanpassen aan en weerstaan ​​antibiotica behandelingen
testmethoden

De meest gebruikte DNA-onderzoek methoden omvatten het plaatsen van een menselijk monster. - of het nu cellen huid of een wattenstaafje uit de mond - in een cultuur die is ontworpen om bacteriële organismen te ontwikkelen. Zodra de bacteriën te ontwikkelen, kunnen technici bepalen welke soorten organismen zijn betrokken. Deze methode kan variëren van drie tot vijf dagen om resultaten te produceren, volgens de

PCR testen
"GI Health Newsletter." - Ook wel bekend als polymerase kettingreactie - is een ander soort DNA testmethode. PCR-gebaseerde testen werken direct met het DNA materiaal in een bacterie, of een gastheercel volgens de "GI Health Newsletter." Deze tests zijn bedoeld om specifieke gebieden te versterken langs een DNA-keten, waardoor technici om bacteriën geteisterde cellen te identificeren. Deze testmethode is duurder, hoewel de resultaten kunnen worden verkregen in zo snel twee uur.
Potentieel

Nieuwe methoden
voor het opsporen van MRSA en VRE-infecties te werken aan het verminderen hoeveelheid tijd die nodig is om resultaten te verkrijgen, volgens Lab Tests Online. Nieuwere PCR-gebaseerde testen zijn ontworpen om de specifieke genen die een rol spelen in hoe bacteriën aanpassen en muteren identificeren. Een dergelijk gen, genaamd mecA, is geïdentificeerd als een belangrijke factor in het verzet tegen antibiotica zoals methicilline, oxacilline, en nafcilline. Zoals bacteriën organismen staan ​​bekend om hun snelle vermenigvuldiging tarieven, zijn snelle en accurate testresultaten nodig om potentiële uitbraken te voorkomen.