Convulsies Diagnose

Een stuiptrekking is een term die vaak wordt gebruikt met inbeslagname. Een aanval treedt op wanneer de spieren contracten en relaxs snel en ongecontroleerd. Het is meestal kort en gebeurt vaak zonder waarschuwing. Tijdens een aanval, geheel of gedeeltelijk de hersenen, spieren en zenuwen worden aangetast. Stadia van Inbeslagneming

Een krampachtige aanval plaatsvindt in vier fasen: prodroom, aura, Ictus en postictale periode. De prodromale periode vooraf aan alle krampachtige aanvallen en wordt meestal manifesteert zich door middel van gedrags-of stemmingsveranderingen uur voor de aanval. Aura's zijn stoornissen in de waarneming (visuele, olfactorische, emotioneel) dat direct voor een persoon verkrampen optreden. De ictal fase heeft betrekking op de inbeslagneming of krampachtige aanval zelf en manifesteert zich met het lichaam schokt of snelle en ongecontroleerde schudt, vaak een gevolg van herhaalde ontspanning en samentrekkingen van de spieren. De postictale periode volgt onmiddellijk de werkelijke stuiptrekking of ictal periode. Op dit moment wordt de patiënt verward en gedesoriënteerd en toont onzekere gedrag.
Pathofysiologie van convulsies

Normaliter wordt elke lichamelijke beweging hebben we omgezet in elektrochemische energie-ontladingen die worden gedragen door de neuronen of zenuwcellen naar de hersenen. Wat gebeurt er in een stuiptrekking is dat elke keer dat een cel van ons lichaam heeft om een ​​taak uit te voeren, ontlaadt die te veel elektrische impuls, meer dan wat de zenuwcellen kan dragen. Soms is de cellen blijven lading, ook voordat de vorige elektrische impulsen door de hersenen worden geïnterpreteerd. Gedurende de periode van herhaalde abnormale ontlading van elektrische impuls, de spieren beginnen te contracteren en herhaaldelijk te ontspannen en bepaalde delen van het lichaam functie onregelmatig. Al deze zijn te wijten aan de hyperexcitabiliteit en hypersynchrony van de zenuwcellen.
Soorten en klinische manifestaties van inbeslagneming

De klinische manifestaties van convulsies afhangen van waar de neuronen zijn het afvoeren van de elektrische impuls uit en ze kunnen worden verkleind naar gelang van het type seizure.Petit mal omvat lippen smakken, ogen knipperen of fladderen van de oogleden, kauwen of schokkende beweging van de mond, het schudden van een vinger of hand, schokkerige bewegingen van de benen, staren, plotseling verlies van bewustzijn en verminderde het leren ability.Grand mal aanvallen of tonisch /clonische aanvallen, ook wel bekend als gegeneraliseerde aanvallen, onder andere tekenen en symptomen van bewustzijnsverlies, vallen, intense spiercontracties van grote delen van het lichaam duurt 15 tot 20 seconden, verminderde ademhaling, verlies van controle over de blaas, cyanose of donkere verkleuring van de huid secundair aan zuurstofgebrek, achteruit rollen van de oogbollen, verwijde pupillen, bijten van de tong en een verhoogde hartslag. Verwardheid, hoofdpijn, slaperigheid en diepe slaap volg de krampachtige aanval. Er is ook het teken van epileptische huilen, die een gevolg is van de tonische contractie van de ademhalingsspieren van de gedeeltelijke sluiting van de vocale cords.Clinical manifestaties van eenvoudige partiële aanvallen zijn spiercontracties in bepaalde delen van het lichaam (vinger of hand) , onverstaanbaar praten, duizeligheid, abnormale zintuiglijke waarnemingen (zicht, geluid, geur en smaak) zonder verlies van bewustzijn, misselijkheid, rode huid, zweten en verwijde pupillen. Het slachtoffer kan ook veranderingen in persoonlijkheid en gedrag en ongepaste affect en emotions.Partial complexe aanvallen uitlokken houdt de tekenen en symptomen van het zijn immobiel voor geruime tijd of automatische beweging die ongeschikt is voor de huidige plaats en situatie waarin het slachtoffer zich bevindt zijn beide Het slachtoffer ervaart ook plotselinge uitbarsting van negatieve emoties zoals angst woede, angst en prikkelbaarheid. Er is ook geen gedachtenis van de inbeslagneming episode na.
Diagnostisch Bevindingen

Diagnostische tests en assessments
worden gedaan om het type aanval te bepalen en het deel van de hersenen aangetast door het. Grondige anamnese en lichamelijk onderzoek zijn van belang bij het zoeken naar bewijs van een reeds bestaande medische aandoening of letsel dat zou kunnen hebben gehad voor de hersenen en leiden tot de attack.Computed tomografische (CT) scans en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) worden gebruikt om eventuele afwijkingen op te sporen of groeit laesies in de hersenen of in de bloedvaten die bloed en zuurstof naar alle delen ervan, of een degeneratieve veranderingen in de hersenen zijn. Elektro-encefalogram (EEG) is een ander diagnostisch hulpmiddel voor epileptische aanvallen. Het bestudeert de elektrische golven van de hersenen en bepaalt of er sprake is van een afwijking van de normale golfpatroon.
Beheer van inbeslagneming

Er zijn twee benaderingen voor het omgaan met krampachtige aanvallen: medische en chirurgische behandeling. De medische behandeling voor convulsies of beslag varieert op een case-by-case basis. Het doel voor de medische behandeling is totale controle van de inbeslagneming aanval. Medicatie kan niet "genezen" aanvallen, maar controle over hun optreden en worden gegeven volgens het type aanval de patiënt is het hebben. Sommige medicijnen gelden clonazepam, carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital, gabapentine, lamotrigine en topiramaat. Chirurgische behandeling wordt gerenderd als de onderliggende oorzaak van de aanval aanval is vooral te wijten aan tumoren, abcessen, cysten of afwijkingen in de bloedvaten.