Blaasontsteking Geneesmiddelen

blaas ontsteking is ook bekend als blaasontsteking. Blaasontsteking wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie van de blaas. Blaas infecties worden meestal veroorzaakt door een infectie van de urinewegen (de plasbuis) tot verspreiding naar de blaas. Een blaasontsteking kan een branderig gevoel bij het plassen, evenals een constant gevoel dat men nodig heeft om te plassen veroorzaken. Andere symptomen zijn bekken ongemak en een gevoel van druk in de onderbuik. Antibiotica

blaasontsteking
en infecties, is aanvankelijk gedacht te worden veroorzaakt door bacteriën. Hierdoor zal de eerste behandelingskuur voor blaasontsteking meestal antibiotica. Volgens Drugs.com zijn er meer dan 50 verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om de blaas infecties. De meest gebruikte zijn fosfomycin, ciprofloxacine, en cephalexin. De meeste van hen zijn antibiotica die in de klasse van de chinolonen, cefalosporinen, of sulfonamiden, waarin alle klassen van antibiotica die vaak worden gebruikt om urineweginfecties te behandelen zijn. De precieze medicijn dat wordt gebruikt hangt af van de algehele gezondheid van de patiënt en welke soorten bacteriën in de urine. Hoewel de symptomen van de blaasontsteking wordt meestal verdwijnen na een paar dagen van de behandeling, deze medicijnen in het algemeen moet worden genomen voor enkele weken om ervoor te zorgen dat de infectie volledig is opgehelderd.
Recidiverende blaasinfecties

In het geval dat een patiënt lijdt aan terugkerende blaasontstekingen, kan hij of zij worden doorverwezen naar een specialist voor urinewegen, zoals een uroloog of nefroloog. Dit komt omdat vaak of chronische blaasontsteking kan aangeven dat er een soort van afwijking met de blaas, die maakt het vooral gevoelig voor infecties. In dit geval kan de uroloog kijken naar de blaas met een kleine camera ingebracht via een katheter of door ultrageluid om de blaas te visualiseren. In deze gevallen kan de uroloog dan raden diverse wijzen van medicijnen, zoals medicijnen profylactisch aan extra infecties. Deze zullen worden lage doses antibiotica die is aangetoond dat het zeer effectief bij de behandeling van blaasontsteking normaal, zoals clindamycine, ciprofloxacine, of nitrofurantoïne.
Andere behandelingen

In sommige gevallen, vooral als de blaasontsteking niet reageert op antibiotica, een uroloog kan andere wegen van de behandeling te onderzoeken. Deze omvatten anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals cortison, die direct kan worden geïnjecteerd in de blaas. Cortisone zal werken om het immuunsysteem te onderdrukken en daarmee de ontsteking die de symptomen van de infectie te verlichten verzachten. Zodra de ontsteking is gedaald, kan de uroloog dan voorschrijven breed spectrum en krachtige antibiotica om de infectie te elimineren, zoals cefalosporines (die effectief zijn in het doden van bijna alle soorten bacteriën). Enkele voorbeelden zijn ceftibuten en ceftazidim.