Biologische Effect van straling

Straling is een natuurlijk element in de fysieke wereld. Alle levende organismen vereisen enige vorm van radioactieve energie om in leven te blijven. Deze energieën worden schadelijk wanneer de atomen die binnen hen instabiel. In sommige gevallen kan deze instabiliteit invloed een levend organisme op het celniveau en veranderen het vermogen om normaal te functioneren. Identificatie

Het biologisch effect van straling heeft te maken met de effecten straling op levende cellen. Straling is een vorm van energie die reist in golven. Deze golven zijn opgebouwd uit subatomaire deeltjes --- de elektronen, protonen, positronen en neutronen die samen atomen. Deze golven of stralen, zijn er in twee vormen --- ioniserende en niet-ioniserende. Het verschil tussen ioniserende en niet-ioniserende straling ligt in hoe ze omgaan met levende materie. Ioniserende stralen zijn de types die de meeste schade aan levende cellen te veroorzaken.
Ioniserende Stralen

ioniserende stralen
komen in verschillende vormen, afhankelijk van de aard van de subatomaire deeltjes die ze bevatten. Alfastralen bestaan ​​uit de kern materiaal in helium-4 atomen. Neutronenstraling bestaan ​​uit neutron deeltjes van een bepaalde atoomelement. Bètastraling bestaan ​​uit elektronen en positronen. In feite wordt een ioniserende stralen uitgezonden door een atoom dat is versleten of afgebroken. Wanneer dit gebeurt, atomen instabiel en beginnen aan straling, of energie uitstoten.
Stralingsschade

Stralingsschade
wordt veroorzaakt door de effecten van geïoniseerde golven op interne celstructuren. De subatomaire deeltjes in deze golven verstoren celstructuren door het verwijderen van elektronen van de atomen die in deze structuren. Als cel atomen beginnen om elektronen te verliezen, elke moleculaire bindingen die bestaan ​​tussen atomen lopen het risico op breken. Wanneer dit gebeurt moleculaire structuren vallen uiteen. In feite, de atomen bevatte binnenkant celstructuren geworden "geïoniseerd," waardoor ze instabiel worden. Dit is hoe straling weefselbeschadiging begint.
DNA Structures

Het effect van straling op levende cellen gebeurt binnen hun DNA-materiaal. Wanneer deze ioniserende golven voer een cellichaam, de subatomaire deeltjes die in de stralen werken om elkaar te breken de DNA-molecuul in een cel. Deze interferentie verstoort chromosoom processen van de cel. Gewoonlijk cellen kunnen hun structuren helen en herstellen Bij schade. Wanneer een cel niet in staat is om zichzelf te herstellen, kan cel mutaties optreden. Deze mutaties gebeuren omdat het chromosoom is beschadigd. Als het tijd is voor de cel om nieuwe cellen te verdelen en te produceren, de resulterende cellen gemuteerde vormen van het origineel.
Effecten

Straling golven kunnen verschillende effecten hebben op celstructuur. Het type van golf, de intensiteit van de golf en de aard van de cellen aangetast alle invloed welke effecten optreden. Wanneer de cel kan zich volledig te herstellen, wordt een verandering in celstructuur geen effect te hebben. Cellen die moeten noodzakelijke taken uit te voeren voordat reparatie is voltooid kan een nadelige invloed hebben op hoe de cel werkt, die nabijgelegen cellen kan leiden tot storingen. Cellen die lijden blijvende schade kan niet in staat om op alle functie geworden, waardoor ze uiteindelijk afsterven.