galzuren in de maag speelt een belangrijke rol bij de vertering van voedsel in de dunne darm. Twee belangrijkste galzuren geproduceerd in het lichaam omvatten chenodeoxycholzuur en galzuur. Deze zuren bijdragen tot de vorming van micellen, die helpt bij het afbreken van vet en is integraal voor de vertering van vetten in de dunne darm. Galzuur is een vloeistof afgescheiden door de hepatocyten die uitmondt in de kanaaltjes. Uit de kanaaltjes, bereikt de galwegen, en wordt dan overgebracht naar de galblaas waar het geconcentreerd met de tijd en de toevoeging van andere lichamelijke fluids.Bile zuren zijn afgeleid van de cholesterol in het hepatocytem en bestaan uit hydrofiel of polaire gezichten en lipide of hydrofobe gezichten. Cholesterol wordt omgezet in chenodeoxycholine en cholinezuur zuren, die twee vormen van galzuur. Deze worden gecombineerd met aminozuren en afgegeven aan de kanaaltjes. Deze gecombineerde aard van galzuren kunnen zij twee van de belangrijkste functies in het spijsverteringsstelsel voeren. De eerste is het afbreken van vetbolletjes in kleine microscopische druppeltjes. Dit helpt bij vetvertering omdat het afbreken proces creëert meer oppervlakte vetten, die toegankelijk is voor de lipasen behoeve van digestie maakt omdat lipasen kan niet in de droplets.Bile zuur in de maag draagt lipiden, en kan transformeren ze in micellen, die een combinatie van cholesterol, monoglyceriden en vetzuren, die drijvend in het water kan blijven. Vet oplosbare vitaminen worden getransporteerd en geabsorbeerd door galzuren als well.Excess cholesterol in het lichaam wordt ook omgezet in galzuren en wordt verwijderd door gal per dag. De concentratie van galzuren wordt geregeld in ons lichaam, die potentieel giftig, en ze zijn ook aanwezig in de lever. Deze activeert een hormoon receptor van nucleaire aard bekend als FXR. Deze activering weerstaat de samensmelting van galzuren in de lever als het niveau van galzuur is zeer hoog. Vandaar dat deze zijn ook bekend als een "signalerend molecuul". Galzuren worden in grote hoeveelheden in het lichaam. Echter, slechts een kleine hoeveelheid verdreven uit het lichaam dagelijks. Bijna 95% van de galzuren uitgebracht worden in genomen door het bloed in de Ileum. Galzout moleculen worden gebruikt en hergebruikt in het lichaam ten minste 20 cycli. Dit gebeurt wanneer galzuren zorgvuldig gewonnen uit sinusvormige bloed door de hepatocyten. Een bepaalde hoeveelheid van het ontsnapt uit de lever naar de systemische circulatie. Deze zuren weer de canaliculi bereiken via de hepatocyten, opnieuw te gebruiken voor het proces van de spijsvertering. Elke vorm van verandering in het proces is een indicatie van hepatische diseases.Just zoals zure reflux, gal reflux kan ook worden veroorzaakt in het lichaam, waardoor men het spijsverteringssysteem zwak. Algemeen, het uitvoeren van een galzuur level test kan helpen bij de diagnose van lever microvasculaire dysplasie, portosystemische shunt en cholestase. Overactieve gal zuur in de maag kunnen veroorzaken extreme lichamelijke omstandigheden, en moet onmiddellijk worden behandeld.
