Bijwerkingen van Antineoplastica

Een neoplasma is een niet-normaal weefsel massa die kan leiden tot een gezwel of tumor. Niet alle gezwellen kwaadaardig worden of kanker, hoewel sommigen doen. Antineoplastische middelen zijn geneesmiddelen die worden genomen om te voorkomen dat kwaadaardige gezwellen, tumoren en brokken uit groeit. Antineoplastica erkennen cellen die snel delen als kankercellen en hen doden. Er zijn echter een aantal cellen die van nature delen snel en ze worden ook aangetast, wat leidt tot negatieve neveneffecten. Blood Cells

Bloedlichaampjes
worden beïnvloed door antineoplastische omdat ze verdelen snel. Anemie, neutropenie en trombocytopenie zijn de meest voorkomende aandoeningen veroorzaakt door chemotherapie. Anemie betekent dat rode bloedcellen en hemoglobine tellingen te laag. Zuurstof kan worden overgedragen via het lichaam zo efficiënt als zou moeten, vermoeidheid, duizeligheid en kortademigheid veroorzaken. Neutropenie is een aandoening waarbij het aantal witte bloedcellen te laag is. Dit is problematisch omdat witte bloedcellen zijn degenen die vechten tegen infecties. Trombocytopenie treedt op wanneer de bloedplaatjes te laag worden. Overmatig bloeden en blauwe plekken zijn vaak omdat er minder bloedplaatjes aan het helpen bij de bloedstolling.
Misselijkheid en braken

Atineoplastics
kan leiden tot misselijkheid en braken. Misselijkheid is het misselijk gevoel in de maag in verband met de noodzaak om te braken. Braken is wanneer de inhoud van de maag worden verdreven door de mond. Misselijkheid en braken optreden wanneer de geneesmiddelen leiden tot het vrijkomen van serotonine en andere stoffen in de maag en dunne darm. Deze chemicaliën geven de hersenen de boodschap die het lichaam nodig heeft om te braken. Anti-emetica kunnen worden genomen om enige verlichting te bieden aan misselijkheid en braken.
Andere problemen met de spijsvertering

Andere spijsverteringsproblemen
veroorzaakt door chemotherapie zijn diarree, constipatie, verminderde eetlust en zweertjes in de mond. Het spijsverteringskanaal moet een evenwicht van vloeistoffen om voor een persoon om normale stoelgang handhaven. Wanneer de cellen in het spijsverteringskanaal worden beschadigd door antineoplastische middelen, kunnen zij niet stellen dat saldo, dat kan zowel diarree (dunne ontlasting) of constipatie (harde ontlasting). Diarree kan bijzonder gevaarlijk zijn als het kan leiden tot uitdroging, onder andere dingen. Mondzweren ontstaan ​​wanneer cellen in het maagdarmkanaal beschadigd en besmet. Een afname van de eetlust is gemeenschappelijk, deels te wijten aan de andere spijsvertering-systeem bijwerkingen, maar ook omdat de smaakpapillen kunnen worden beïnvloed.
Hartproblemen

Atineoplastics
kan negatieve effecten op organen in het lichaam, waaronder het hart. Wanneer het hart is beschadigd, wordt deze aangeduid als cardiotoxiciteit, een aandoening waarbij het hart geen bloed rond te pompen zo doeltreffend als zou moeten. In ernstige gevallen, cardiotoxiciteit leidt tot cardiomyopathie, wat kan leiden tot hartfalen of de behoefte aan een harttransplantatie.
Haaruitval en emotionele problemen

Een van de meest zichtbare bijwerkingen van chemotherapie is haaruitval. Haarfollikels van de gezonde cellen die aangevallen door de geneesmiddelen, waardoor vaak patiënten verliezen het haar op diverse delen van hun lichaam. Voor sommige mensen kan dit drastische verandering in hun uiterlijk in combinatie met de andere bijwerkingen en de pijn van het hebben van kanker leidt tot emotionele nood. Angstig gevoel, overweldigd of depressief zijn normale reacties, hoewel ze met de dokter moeten worden besproken.
Extra Effecten Side

Er zijn vele soorten cytostatica, elk met verschillende bijwerkingen. Andere zijden effecten zijn botverlies, overgangsklachten (zoals opvliegers), geheugenverlies, gevoelloosheid of tintelingen in de handen en voeten, seksuele bijwerkingen, algemene pijn, droge huid en huiduitslag. Hoewel veel bijwerkingen worden beschouwd als "normaal" voor mensen die chemotherapie ondergaan, is het belangrijk om ze te bespreken met een arts om te bepalen of er vrijstelling kan worden verstrekt of om eventuele wijzigingen te controleren.