Behandeling Richtlijnen ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer is een ongeneeslijke aandoening van de hersenen geassocieerd met afnemende cognitieve functie en het gedrag veranderen. Het wordt meestal gevonden in de ouderenzorg. Volgens de Alzheimer's Association, "ziekte van Alzheimer is de belangrijkste oorzaak van dementie in de Verenigde Staten." De incidentie van de ziekte van Alzheimer zal naar verwachting aanzienlijk stijgen in de komende jaren als gevolg van de toenemende leeftijd van de bevolking. Diagnose

vroege diagnose van de ziekte van Alzheimer is de sleutel. Kan echter artsen het moeilijk diagnose van de ziekte van Alzheimer door vroege stadia van de ziekte kan cognitieve functie geassocieerd met normale veroudering, zoals een afname in de snelheid van mentale verwerking nabootsen. De Alzheimer's Association noemt de volgende waarschuwingssignalen van de ziekte van Alzheimer: geheugenverlies, moeite met het uitvoeren van taken, taalproblemen, desoriëntatie naar tijd en plaats, problemen met oordeel of abstract denken, stemming of gedrag verandert, misplaatsen dingen, persoonlijkheidsveranderingen en verlies van initiatief. Daarnaast kan screening tests zoals de Mini-Mental State Exam, De Montreal Cognitive Assessment Battery en de ziekte van Alzheimer 8 worden toegediend door een arts om cognitieve functie te beoordelen. Als screening tests tonen aan cognitieve stoornis, zal de individuele behoefte aan beeldvorming van de hersenen, waaronder computertomografie, magnetische resonantie beeldvorming of positron emissie tomografie, te kijken naar veranderingen in de hersenen die consistent zijn met de ziekte van Alzheimer te ondergaan.

Farmacologische behandeling

Zodra diagnose van de ziekte van Alzheimer wordt bevestigd, moet de behandeling onmiddellijk gestart om te proberen cognitieve achteruitgang stabiliseren. Keuze van de behandeling afhankelijk van de ernst van de ziekte, die wordt geclassificeerd als mild tot matig of matig tot ernstig. Op dit moment worden mensen met milde cognitieve stoornis meestal niet behandeld met medicijnen.

De Amerikaanse Food and Drug Administration heeft een aantal cholinesteraseremmers voor milde tot matige ziekte van Alzheimer goedgekeurd. Deze medicijnen zijn onder tacrine (Cognex), donepezil (Aricept), galantamine (Razadyne) en rivastigmine (Exelon). Ze lijken allemaal effectief stabiliseren geheugen zijn, en de keuze van de behandeling afhankelijk van tolerantie en tijdstip van toediening. Donepezil kan ook gebruikt worden voor matige tot ernstige ziekte. Gastro-intestinale bijwerkingen kunnen optreden met een van deze medicatie.

Een N-methyl D-aspartaat receptor antagonist, is memantine (Namenda) aangetoond te vertragen cognitieve achteruitgang en functie en is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor personen met een matige tot ernstige ziekte van Alzheimer. Naarmate de ziekte vordert, is het niet ongewoon om cholinesteraseremmers en memantine in combinatie te gebruiken. Duizeligheid is een vaak voorkomende bijwerking van memantine.
Behavioral Treatment

Zoals de ziekte van Alzheimer vordert, kan de individuele beginnen om problemen in verband met dementie, waaronder apathie ontwikkelen , depressie, prikkelbaarheid, agitatie en psychose. Voortdurende ondersteuning en opleiding door verzorgers zijn belangrijk. Het bieden van een veilige, rustige omgeving is essentieel voor mensen met de ziekte van Alzheimer. Waarnemen en vastleggen van het tijdstip en de omstandigheden in verband met een gedragsprobleem en vervolgens wijzigen van de omgeving kan toekomstige gedragsproblemen bij mensen met dementie te verminderen. In moeilijke situaties, is het het beste om te overleggen met een geriatrisch psychiater.